نماز در لباس ابريشمى - لوامع صاحبقرانی جلد 3
عليه و آله انگشترى طلا در دست كرده بودند و از خانه بيرون آمدند و صحابه نظر تعجّب مىكردند كه چرا حضرت طلا پوشيدهاند حضرت دست مبارك راست را بر بالاى آن انگشترى كه در انگشت كوچك دست چپ كرده بود گذاشتند و به منزل مراجعت فرموده انداختند و ديگر نپوشيدند و احاديث بسيار نيز بر اين مضمون وارد شده است و خلافى نيست در حرمت زينت كردن مردان به طلا محض و در زينت كردن به نقره كه روپوش آن طلا باشد قولى شده است بجواز با كراهت شديده و خلافى نيست در آن كه جايز نيست در نماز پوشيدن طلا و خلافست در بطلان نماز و ظاهر موثقه عمار بطلان است و هيچ شك نيست كه احوط اجتنابست و زنان و اطفال غير مميز را دغدغه نيست در جواز به اعتبار احاديث صحيحه سابقه و مفهوم آن احاديث نيز دلالت مىكند بر حرمت تزين به طلا مردان را و در اطفال مميز خلافست و احوط اجتناب فرمودن ولى است ايشان را مثل ساير واجبات و محرمات و در روكش طلا قولى بجواز شده است و احتياط عظيم در اجتنابست از آن چون عرفا آن را طلا مىگويند بلكه لغة نيز صادقست كه زينت كرده است به طلا خصوصا مثل گلابتون كه طلا و نقره از يكديگر ممتاز است و طلا بر بالاست و نقره در ميان و در گداختن طلا و نقره از يكديگر جدا مىشوند بخلاف نقش كردن به طلا و ظاهرا مراد اصحاب از مموّه كه نقل خلاف در آن كردهاند اينست نه مثل گلابتون و اللَّه تعالى يعلم.
نماز در لباس ابريشمى
(و لم يطلق النّبيّ (صلّى الله عليه وآله وسلّم) لبس الحرير لأحد من الرّجال الّا لعبد الرّحمن بن عوف و ذلك انّه كان رجلا قملا)(1)
و بطرق متعدده منقولست كه حضرت سيّد المرسلين (صلّى الله عليه وآله وسلّم) تجويز نفرمودند پوشيدن ابريشمينه محض را مگر از جهت ابن عوف از جهت آن كه بدنش
لطفا منتظر باشید ...
