فرمودهاند و مراد اللَّه آنست كه ايشان مىفرمايند و ظاهر حديث شامل است آن كه را جامه ديگر بوده باشد و آن كه را پيشتر پوشيده باشد هر چند آن كه يك جامه پوشيده باشد نمازش به اعتبار كشف عورت باطل باشد و ظاهر كلام محدثين آنست كه يك جامه داشته باشد و خواهد آمد كه بهتر آنست كه ازار و ردا باشد هر دو و اللَّه تعالى يعلم.
(و روى فى الرّجل يخرج عريانا فتدركه الصّلاة انّه يصلّى عريانا قائما ان لم يره احد فان راه احد صلّى جالسا)(1)
و بسند صحيح منقولست از ابن ابى عمير از ابن مسكان و هر دو از اهل اجماعند از بعضى از اصحاب ما از حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) در شخصى كه بيرون آيد برهنه از دريا و امثال آن و وقت نماز شود حضرت فرمودند كه نماز مىكند برهنه و ايستاده اگر كسى او را نبيند و اگر خوف ديدن باشد نشسته نماز مىكند و باين عنوان كه در اين حديث است جمع مىشود در ميان احاديث صحيحه كه دلالت مىكند بر آن كه نشسته نماز مىكند.
و در حديث صحيح على بن جعفر كه دلالت مىكند بر آن كه ايستاده نماز مىكند پس اخبار نشسته را حمل مىكنيم بر عدم امن از مطلع و ايستاده را بر امن از مطلع و در صحيحه منقولست كه حضرت امام موسى كاظم (صلوات اللَّه عليه) فرمودند كه اگر برهنه علفى بيابد كه عورت خود را به آن به پوشاند نماز را صحيح به جا آورد و جمعى از علما گفتهاند كه هر چه ممكن باشد خوبست حتى از حرير محض و پوست غير ماكول اللّحم و امثال اينها و حتى به گل و امثال آن بر عورت ماليدن و على اى حال ايستاده نماز كند و خواه نشسته از جهت ركوع و سجود ايما بسر مىكند و ايماى سجده را بيشتر مىكند و دست بر بالاى