ديدن البته رو به كعبه مىكنند اما كسانى كه خانهاى ايشان در پستى واقع باشد اگر مشكل نباشد ايشان را كه نمازها را در مسجد الحرام واقع سازند احوط آنست كه بمسجد آيند و اگر مشكل باشد پس اگر ممكن باشد كه از پشت بام خود يا همسايگان علم به جانب كعبه به همرسانند احوط است و دور نيست كه ظن قريب بعلم نيز كافى باشد و بسيار مستبعد است كه ظن محاذات مسجد الحرام زمان آن حضرت به همرسد و ظن محاذات كعبه بهم نرسد و اين ابتلاى عظيمى است سكّان و مجاوران مكه معظمه را.
(و من صلّى فى الكعبة صلّى إلى أيّ جوانبها شاء و افضل ذلك ان يقف بين العمودين على البلاطة الحمراء و يستقبل الرّكن الّذى فيه الحجر الاسود)(1)
و كسى كه نماز كند در كعبه معظمه رو مىكند بهر جانبى كه خواهد چون همه جوانب قبله است و بهتر آن است كه نماز را در ميان دو ستون بر سنگ سرخ كند و مشهور است در ميان خاصه و عامه كه آن موضع ولادت حضرت امير المؤمنين (صلوات اللَّه عليه) است و بهتر آنست كه رو كند به ركنى كه حجر الاسود بر آن ركن است و شكى نيست در آن كه نماز سنت را در كعبه مىتواند كرد و هم چنين نماز واجب را در حالت ضرورت مثل آن كه وقت تنگ شده باشد و از كثرت بيرون نتواند آمد و اما در حالت اختيار احاديث بر نهى واقع شده است و نقل اجماع نيز بر حرمت كردهاند و احتياط در اين است كه در كعبه با اختيار واقع نسازد و نكته بعد از وقوع گفتهاند كه در كعبه يا پشت بام كعبه اگر نماز كنند اگر چه رو به كعبه كرده است پشت به كعبه نيز كرده است و آن در نماز جايز نيست و هم چنين گفتهاند كه شارع كل كعبه را قبله كرده است و در بيرون بر كل آن استقبال مىشود مجازا قريبا و در اندرون بر بعضى از آن مىشود و مضمون متن در احاديث صحيحه وارد شده است مگر در استقبال