ناشايسته پس جبرئيل دست مبارك حضرت سيّد الأنبياء (صلّى الله عليه وآله وسلّم) را گرفت و روى حضرت را به جانب كعبه كرد و آنها كه در عقيب آن حضرت نماز مىكردند روهاى خود را در نماز به جانب كعبه كردند به حيثيتى كه مردان به جاى زنان رفتند و زنان به جاى مردان پس اول نماز ايشان بسوى بيت المقدس بود و اخر نماز ايشان به جانب كعبه پس اين خبر بمسجد بنى عبد الاشهل رسيد در مدينه و اهل آن مسجد دو ركعت نماز عصر را كرده بودند روى ايشان را نيز به جانب كعبه كردند و اوّل نماز ايشان بسوى بيت المقدس بود و آخر نماز ايشان بسوى كعبه پس آن مسجد را مسجد دو قبله ناميدند پس مسلمانان به خدمت آن حضرت (صلّى الله عليه وآله وسلّم) عرض نمودند كه نمازهاى ما كه بسوى بيت المقدس كرديم ضايع خواهد شد يا رسول اللَّه پس حق سبحانه و تعالى اين آيه را فرستاد كه حق سبحانه و تعالى هر گز ايمان شما را ضايع نخواهد گردانيد كه نماز را به جانب بيت المقدس كردهايد و حق سبحانه و تعالى نماز را ايمان ناميد تا دلالت كند بر آن كه هر كه نماز نمىكند ايمان ندارد و بتحقيق كه اين حديث را بر نحوى كه وارد شده است بحسب سند بلكه اسانيد بسيار و متن كه مشتمل است بر زيادتى بىشمار در كتاب نبوت و معجزات آن حضرت ذكر كردهام هر كه تفصيل آن را خواهد بايد كه رجوع به آن كتاب كند و بعضى از اين خبر در حسن كالصحيح از حلبى از حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) منقولست و بعضى در موثقه ابو بصير از احدهما (صلوات اللَّه عليهما) و بعضى از موثقه كالصحيحه ابو بصير از حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه).
(و روى عن عبد الرّحمن بن ابى عبد اللَّه انّه سئل الصّادق (صلوات اللَّه عليه) عن رجل اعمى صلّى على غير القبلة فقال ان كان فى وقت فليعد و ان كان الوقت قد مضى فلا يعيد قال و سألته عن رجل