به سبب ترك واجبات مستحق عقوبات الهى شده باشد تفضلا از او سؤال نخواهند كرد و ممكن است كه مراد عدم سؤال از نوافل باشد در صلاة و صوم چون واجبات ديگر نادر است و گاه گاهى واجب مىشود هر چند احاديث بسيار در مذمّت تارك سنن وارد شده است و خواهد آمد و ليكن به سبب ترك آن از ثوابها عظيمه خود را محروم ساخته است و مستحق عقوبات الهى نشده است مگر آن كه استخفاف كند به نوافل و ترك آنها را سهل داند كه در آن صورت به سبب استخفاف مستحق عقوبت مىشود.
(و روى عن عائذ الاحمسىّ انّه قال دخلت على ابى عبد اللَّه (صلوات اللَّه عليه) و انا اريد ان اساله عن الصّلاة فبدانى فقال اذا لقيت اللَّه عزّ و جل بالصّلوات الخمس لم يسالك عمّا سواهنّ)(1)
و مرويست بسند صحيح از عائذ و او صاحب كتاب معتمد است كه گفت داخل شدم بر حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) و مىخواستم كه سؤال كنم از آن حضرت از نماز يعنى نمازهاى سنت كه بسيار بود كه بخواب مىرفتم و نماز شب نمىكردم و مىترسيدم كه مبادا مستحق عقوبات الهى باشم و در راه نيز با رفقا مىگفتم كه مسأله مىخواهم از حضرت بپرسم كه شايد سبب فرج همه باشد چنانكه در اخبار كالصحيحه ديگر از او وارد شده است پس حضرت از روى اعجاز فرمودند بىآن كه من از آن حضرت سؤال كنم كه هر گاه نمازهاى پنجگانه را كرده باشى با شرايط در روز قيامت كه حق سبحانه و تعالى حساب خلايق خواهد فرمود ترا سؤال نخواهد كرد از نمازهاى ديگر يعنى مستحبات يا اعم از واجبات ديگر و مستحبات از صلوات يا اعم از ساير عبادات تفضلا چنانكه ظاهر جوابست هر چند سؤال از مستحبات فقط بود و ظاهرا غرض از مبهم بودن آنست كه آدمى در ميان خوف و رجا باشد و اعتماد [به خوبيهاى خود