77 ـ امام باقر عليه السّلام : حجرالأسود، مانند پيمان است و دست كشيدن بر آن مثل بيعت است. آن حضرت هرگاه دست بر آن مى كشيد، مى گفت: خدايا! اين امانت من است كه ادا كردم و پيمان من است كه بستم، تا نزد تو براى من گواهى دهد كه رساندم.
78 ـ حلبى: به امام صادق عليه السّلام عرض كردم: دست كشيدن به حجرالأسود، چرا سنت شده است؟ فرمود: آنگاه كه خداوند از فرزندان آدم پيمان گرفت، حجرالأسود را از بهشت فرا خواند و به آن دستور داد، آن هم پيمان را گرفت (و بلعيد). پس حجرالأسود، براى هر كه به پيمان وفا كند، گواهى به وفا مى دهد.
79 ـ امام صادق عليه السّلام : خداى متعال چون از بندگان پيمان گرفت، حجرالأسود را فرمان داد تا آن را برگرفت (و فرو برد). از اين رو گفته مى شود: امانت من است، كه ادا كردم و پيمان من است كه وفا كردم، تا براى من گواهى دهى، كه وفا كردم.
80 ـ يعقوب بن شعيب: از امام صادق عليه السّلام درباره استلام بر ركن پرسيدم. فرمود: استلام ، به اين صورت است كه شكم خود را بر آن بچسبانى و مسح، آن است كه دست بر آن بكشى.
81 ـ سعيد اعرج: از امام صادق عليه السّلام درباره دست كشيدن به حجرالأسود از طرف درِ كعبه، پرسيدم. فرمود: مگر نمى خواهى ركن را لمس كنى؟ گفتم: چرا. فرمود: از هر جا كه دستت برسد، تو را كافى است.