چهره او انداخت، پس بينا گرديد گفت «آيا به شما نگفتم كه بىشك من از [عنايت] خدا چيزهايى مىدانم كه شما نمىدانيد؟»
97- گفتند «اى پدر، براى گناهان ما آمرزش خواه كه ما خطاكار بوديم»
98- گفت «به زودى از پروردگارم براى شما آمرزش مىخواهم، كه او همانا آمرزنده مهربان است»
99- پس چون بر يوسف وارد شدند، پدر و مادر خود را در كنار خويش گرفت و گفت «ان شاء اللّه، با [امن و] امان داخل مصر شويد»
100- و پدر و مادرش را به تخت بر نشانيد، و [همه آنان] پيش او به سجده در افتادند، و [يوسف] گفت «اى پدر، اين است تعبير خواب پيشين من، به يقين، پروردگارم آن را راست گردانيد و به من احسان كرد آنگاه كه مرا از زندان خارج ساخت و شما را از بيابان [كنعان به مصر] باز آورد - پس از آنكه شيطان ميان من و برادرانم را به هم زد - بىگمان، پروردگار من نسبت به آنچه بخواهد صاحب لطف است، زيرا كه او داناى حكيم است»
101- »پروردگارا، تو به من دولت دادى و از تعبير خوابها به من آموختى اى پديد آورنده آسمانها و زمين، تنها تو در دنيا و آخرت مولاى منى؛ مرا مسلمان بميران و مرا به شايستگان ملحق فرما»
102- اين [ماجرا] از خبرهاى غيب است كه به تو وحى مىكنيم، و تو هنگامى كه آنان همداستان شدند و نيرنگ مىكردند نزدشان نبودى
103- و بيشتر مردم - هر چند آرزومند باشى - ايمان آورنده نيستند
104- و تو بر اين [كار] پاداشى از آنان نمىخواهى آن [قرآن] جز پندى براى جهانيان نيست
105- و چه بسيار نشانهها در آسمانها و زمين است كه بر آنها مىگذرند در حالى كه از آنها روى بر مىگردانند
106- و بيشترشان به خدا ايمان نمىآورند جز اينكه [با او چيزى را] شريك مىگيرند
107- آيا ايمنند از اينكه عذاب فراگير خدا به آنان در رسد، يا قيامت - در حالى كه بىخبرند - به ناگاه آنان را فرا رسد؟
108- بگو «اين است راه من، كه من و هر كس پيروىام كرد با بينايى به سوى خدا دعوت مىكنيم، و منزّه است خدا، و من از مشركان نيستم»
109- و پيش از تو [نيز] جز مردانى از اهل شهرها را - كه به آنان وحى مىكرديم - نفرستاديم آيا در زمين نگرديده اند تا فرجام كسانى را كه پيش از آنان بوده اند بنگرند؟ و قطعاً سراى آخرت براى كسانى كه پرهيزگارى كردهاند بهتر است آيا نمىانديشيد؟
110- تا هنگامى كه فرستادگان [ما] نوميد شدند و [مردم] پنداشتند كه به آنان واقعاً دروغ گفته شده، يارى ما به آنان رسيد پس كسانى را كه مىخواستيم، نجات يافتند، و[لى] عذاب ما از گروه مجرمان برگشت ندارد
111- به راستى در سرگذشت آنان، براى خردمندان عبرتى است سخنى نيست كه به دروغ ساخته شده باشد، بلكه تصديق آنچه [از كتابهايى] است كه پيش از آن بوده و روشنگر هر چيز است و براى مردمى كه ايمان مىآورند رهنمود و رحمتى است
به نام خداوند رحمتگر مهربان
1- الف، لام، ميم، راء اين است آيات كتاب، و آنچه از جانب پروردگارت به سوى تو نازل شده، حق است، ولى بيشتر مردم نمىگروند
2- خدا [همان] كسى است كه آسمانها را بدون ستونهايى كه آنها را ببينيد برافراشت، آنگاه بر عرش استيلا يافت و خورشيد و ماه را رام گردانيد؛ هر كدام براى مدّتى معيّن به سير خود ادامه مىدهند [خداوند] در كار [آفرينش] تدبير مىكند، و آيات [خود] را به روشنى بيان مىنمايد، اميد كه شما به لقاى پروردگارتان يقين حاصل كنيد
3- و اوست كسى كه زمين را گسترانيد و در آن،