به نام خداوند رحمتگر مهربان
1- سوگند به طور،
2- و كتابى نگاشته شده،
3- در طومارى گسترده؛
4- سوگند به آن خانه آباد [خدا]؛
5- سوگند به بام بلند [آسمان]،
6- و آن درياى سرشار [و افروخته]،
7- كه عذاب پروردگارت واقع شدنى است؛
8- آن را هيچ بازدارندهاى نيست
9- روزى كه آسمان سخت در تب و تاب افتد،
10- و كوهها [جمله] به حركت درآيند
11- پس واى بر تكذيبكنندگان در آن روز
12- آنان كه به ياوه سرگرمند
13- روزى كه به سوى آتش جهنّم كشيده مىشوند [چه] كشيدنى
14- [و به آنان گويند] [اين همان آتشى است كه دروغش مىپنداشتيد
15- آيا اين افسون است؟ يا شما [درست] نمىبينيد؟
16- به آن درآييد؛ خواه بشكيبيد يا نشكيبيد، به حال شما يكسان است تنها به آنچه مىكرديد مجازات مىيابيد»
17- پرهيزگاران در باغهايى و [در] ناز و نعمتند
18- به آنچه پروردگارشان به آنان داده دلشادند، و پروردگارشان آنها را از عذاب دوزخ مصون داشته است
19- [به آنان گويند] [به [پاداشِ] آنچه به جاى مىآورديد بخوريد و بنوشيد؛ گواراتان باد!»
20- بر تختهايى رديف هم تكيه زدهاند و حوران درشت چشم را همسر آنان گرداندهايم
21- و كسانى كه گرويده و فرزندانشان آنها را در ايمان پيروى كردهاند، فرزندانشان را به آنان ملحق خواهيم كرد و چيزى از كار[ها]شان را نمىكاهيم هر كسى در گرو دستاورد خويش است
22- با [هر نوع] ميوه و گوشتى كه دلخواه آنهاست آنان را مدد [و تقويت] مىكنيم
23- در آنجا جامى از دست هم مىرُبايند [و بر سرش همچشمى مىكنند] كه در آن نه ياوهگويى است و نه گناه
24- و براى [خدمت] آنان پسرانى است كه بر گردشان همى گردند؛ انگارى آنها مرواريدى اند كه [در صدف] نهفته است
25- و برخىشان رو به برخى كنند [و] از هم پرسند،
26- گويند [ما پيشتر در ميان خانواده خود بيمناك بوديم
27- پس خدا بر ما منّت نهاد و ما را از عذاب گرم [مرگبار] حفظ كرد
28- ما از دير باز او را مىخوانديم، كه او همان نيكوكار مهربان است»
29- پس اندرز ده كه تو به لطف پروردگارت نه كاهنى و نه ديوانه
30- يا مىگويند [شاعرى است كه انتظار مرگش را مىبريم [و چشم به راهِ بَدِ زمانه بر اوييم]»
31- بگو [منتظر باشيد كه من [نيز] با شما از منتظرانم»
32- آيا پندارهايشان آنان را به اين [موضعگيرى] وا مىدارد يا [نه،] آنها مردمى سركشند؟
33- يا مىگويند [آن را بربافته» [نه،] بلكه باور ندارند
34- پس اگر راست مىگويند، سخنى مثل آن بياورند