ترجمه قرآن

محمد مهدی فولادوند

نسخه متنی ترجمه -صفحه : 286/ 269
نمايش فراداده

40- آيا چنين [خدايى] نتواند كه مردگان را زنده گرداند؟!

سوره دهر {اين سوره در مدينه نازل شده و داراى 31 آيه دارد}

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

1- آيا انسان را آن هنگام از روزگار [به ياد] آيد كه چيزى در خورِ ياد كرد نبود؟

2- ما انسان را از نطفه‏اى اندر آميخته آفريديم تا او را بيازماييم و وى را شنوا و بينا گردانيديم

3- ما راه را بدو نموديم؛ يا سپاسگزار خواهد بود و يا ناسپاسگزار

4- ما براى كافران زنجيرها و غل‏ها و آتشى فروزان آماده كرده‏ايم

5- همانا نيكان از جامى نوشند كه آميزه‏اى از كافور دارد

6- چشمه‏اى كه بندگان خدا از آن مى‏نوشند و [به دلخواه خويش] جاريش مى‏كنند

7- [همان بندگانى كه] به نذر خود وفا مى‏كردند، و از روزى كه گزندِ آن فرا گيرنده است مى‏ترسيدند

8- و به [پاس] دوستىِ [خدا]، بينوا و يتيم و اسير را خوراك مى‏دادند

9- »ما براى خشنودى خداست كه به شما مى‏خورانيم و پاداش و سپاسى از شما نمى‏خواهيم

10- ما از پروردگارمان از روز عبوسى سخت، هراسناكيم»

11- پس خدا [هم] آنان را از آسيب آن روز نگاه داشت و شادابى و شادمانى به آنان ارزانى داشت

12- و به [پاس] آنكه صبر كردند، بهشت و پرنيان پاداششان داد

13- در آن [بهشت] بر تختها[ى خويش] تكيه زنند در آنجا نه آفتابى بينند و نه سرمايى

14- و سايه‏ها[ى درختان] به آنان نزديك است، و ميوه‏هايش [براى چيدن] رام

15- و ظروف سيمين و جامهاى بلورين، پيرامون آنان گردانده مى‏شود

16- جامهايى از سيم كه درست به اندازه [و با كمال ظرافت] آنها را از كار درآورده‏اند

17- و در آنجا از جامى كه آميزه زنجبيل دارد به آنان مى‏نوشانند

18- از چشمه‏اى در آنجا كه «سلسبيل» ناميده مى‏شود

19- و بر گرد آنان پسرانى جاودانى مى‏گردند چون آنها را ببينى، گويى كه مرواريدهايى پراكنده‏اند

20- و چون بدانجا نگرى [سرزمينى از] نعمت و كشورى پهناور مى‏بينى

21- [بهشتيان را] جامه‏هاى ابريشمى سبز و ديباى ستبر در بَر است و پيرايه آنان دستبندهاى سيمين است و پروردگارشان باده‏اى پاك به آنان مى‏نوشاند

22- اين [پاداش] براى شماست و كوشش شما مقبول افتاده است

23- در حقيقت، ما قرآن را بر تو به تدريج فرو فرستاديم

24- پس در برابر فرمان پروردگارت شكيبايى كن، و از آنان گناهكار يا ناسپاسگزار را فرمان مَبَر

25- و نام پروردگارت را بامدادان و شامگاهان ياد كن

26- و بخشى از شب را در برابر او سجده كن و شب[هاى] دراز، او را به پاكى بستاى

27- اينان دنياى زودگذر را دوست دارند، و روزى گرانبار را [به غفلت] پشت سر مى‏افكنند

28- ماييم كه آنان را آفريده و پيوند مفاصل