به نام خداوند بخشنده مهربان
1- بزرگا كسى كه فرقان را بر بندهاش نازل كرد تا هشداردهنده جهانيان باشد
2- كسى كه فرمانروايى آسمانها و زمين از آن اوست، و فرزندى برنگزيده است، و در فرمانروايى شريكى ندارد، و همهچيز را آفريده است و به اندازهاش مقرر داشته است
3- و [مشركان] به جاى او خدايانى را به پرستش گرفتهاند كه چيزى نيافريدهاند و خود آفريده شدهاند، و براى خود اختيار زيان و سودى ندارند و اختيار ميراندن و زندهداشتن و برانگيختن ندارند
4- و كافران گفتند اين [قرآن] جز افترايى نيست كه آن را بر ساخته است و گروهى ديگر بر آن ياريش دادهاند، به راستى كه ستم و بهتانى در ميان آوردند
5- و گفتند افسانههاى پيشينيان است كه براى خود نسخه بر داشته است، و آن بامداد و شامگاه بر او خوانده مىشود
6- بگو آن را كسى نازل كرده است كه نهانيهاى آسمان و زمين را مىداند، او آمرزگار مهربان است
7- و گفتند اين چه پيامبرى است كه غذا مىخورد و در بازارها راه مىرود، چرا فرشتهاى با او فرستاده نشده است كه همراه او هشداردهنده باشد؟
8- يا چرا گنجى بر او نازل نمىشود، يا چرا باغى ندارد كه از [بار و بر] آن بخورد، و مشركان گفتند كه جز از مردى جادوزده پيروى نمىكنيد
9- بنگر كه چگونه براى تو مثل مىزنند و گمراه شدهاند و راهى [به جايى] نمىتوانند برد
10- بزرگا كسى كه اگر خواهد براى تو بهتر از اين پديد آورد بوستانهايى كه جويباران از فرودست آن جارى است، و برايت كوشكها قرار دهد
11- حق اين است كه قيامت را انكار كردهاند، و براى منكر قيامت آتشى فروزان آماده ساختهايم
12- چون [دوزخ] از فاصلهاى دور آنان را ببيند، خشم و خروشى از آن مىشنوند
13- و چون دست و پا بسته در تنگنايى از آن انداخته شوند، آنجاست كه زارى كنند
14- امروز يك بار زارى مكنيد، بلكه بسيار زارى كنيد
15- بگو آيا اين بهتر است يا بهشت جاويدانى كه به پرهيزگاران وعده داده شده است كه پاداش و سرانجام آنان است
16- در آنجا هر چه خواهند هست و جاويدانند، اين بر پروردگارت وعدهاى واجب است
17- و روزى كه آنان را با آنچه به جاى خدا پرستيدهاند، گرد آورد، [به آنان] گويد آيا شما اين بندگان مرا گمراه كرديد؟ يا آنكه خود ايشان ره گم كردند؟
18- گويند پاكا كه تويى، ما را نرسد كه به جاى تو سرورى بگيريم، ولى ايشان و پدرانشان را چندان برخوردار گرداندى كه پند [قرآن] را فراموش كردند، و قومى سردرگم شدند
19- و به راستى گفتههاى [باطل] شما را تخطئه كردند، پس نه چارهاى توانيد و نه نصرتى يابيد، و هر كس از شما كه ستم [شرك]ورزيده باشد، به او عذابى سهمگين مىچشانيم
20- و پيش از تو كسى از پيامبران را نفرستاديم مگر آنكه غذا مىخوردند و در بازارها راه مىرفتند، و بعضى از شما را مايه آزمون بعضى ديگر ساختهايم آيا شكيبايى مىورزيد؟ و پروردگار تو بيناست
21- و كسانى كه به لقاى ما اميد ندارند گويند چرا فرشتگان بر ما نازل نمىشوند، يا چرا پروردگارمان را نمىبينيم؟ در دلشان استكبارىورزيدند و سركشى بزرگى