كردند
22- روزى كه فرشتگان را ببينند، آن روز بشارتى براى گناهكاران نيست، و گويند حرمان نصيب شماست
23- و به هرگونه كارى كه كردهاند مىپردازيم و آن را هيچ و پوچ مىگردانيم
24- در آن روز بهشتيان خوش جايگاهتر و مرفهترند
25- و روزى كه آسمان با ابرها بشكافد و فرشتگان فرو فرستاده شوند
26- در چنين روزى فرمانروايى بر حق از آن خداوند رحمان است، و روزى است كه بر كافران سخت و سنگين است
27- و روزى است كه ستمكار [مشرك] دست [حسرت] مىگزد و مىگويد كاش من راه [پيروى از] پيامبر را پيش مىگرفتم
28- واى بر من كاش من فلانى را دوست نمىگرفتم
29- او مرا از پند [قرآن] پس از آنكه برايم آمده بود، دور و گمراه كرد، و شيطان تنها گذار انسان است
30- و پيامبر گويد پروردگارا قوم من اين قرآن را وانهادند
31- و بدينسان براى هر پيامبرى دشمنى از گناهكاران قرار داديم، و پروردگارت بس رهنما و ياور است
32- و كافران گويند چرا قرآن يكباره بر او نازل نمىشود؟ بدينسان [نازل مىشود] تا دل تو را به آن استوار داريم و آن را چنانكه بايد و شايد بخوانيم
33- و [كافران] به نزد تو هيچ مثلى نياورند، مگر آنكه [جوابى] بر حق و خوشبيانتر برايت بياوريم
34- [آرى] كسانى كه به سوى جهنم بر روى چهرههايشان محشور شوند، اينان بدمرتبهتر و گمراهترند
35- و به راستى به موسى كتاب آسمانى داديم و برادرش هارون را همراه او دستيار گردانديم
36- آنگاه گفتيم كه به سوى قومى كه آيات ما را دروغ انگاشتند برويد، آنگاه به كلى نابودشان كرديم
37- و قوم نوح چون پيامبران را دروغگو انگاشتند، غرقهشان كرديم و آنان را براى مردم مايه عبرت ساختيم، و براى ستمكاران [مشرك] عذابى دردناك آماده ساختيم
38- و عاد و ثمود و اصحاب رس و نسلهايى فراوان را در ميان اينان [هلاك كرديم]
39- و براى هر يك مثلها زديم و همه را يكايك هلاك ساختيم
40- و به سراغ شهرى كه بر آن باران بلا باريده شده بود، رفتند، آيا آن را نمىديدند، يا بلكه اميدى به حشر و نشر نداشتند
41- و چون تو را مىديدند جز به ريشخندت نمىگرفتند [و مىگفتند] آيا اين همان كسى است كه خداوند به پيامبرى برانگيخته است؟
42- چه بسا نزديك بود كه ما را از پرستش خدايانمان -اگر در راه آنان مقاومت نمىكرديم- بيراه كند، و به زودى، چون عذاب را بينند، بدانند كه چه كسى گمراهتر است
43- آيا آن كس را كه هواى نفسش را خداى خود گرفته بود، نديدهاى، آيا تو نگهبان او هستى؟
44- يا گمان مىكنى كه بيشترينه آنان گوش شنوا دارند يا تعقل مىكنند، آنان جز همانند چارپايان نيستند، بلكه ايشان گمراهترند
45- آيا نينديشيدهاى كه پروردگارت چگونه سايه را مىگسترد، و اگر مىخواست آن را ساكن مىگرداند، سپس خورشيد را نمايانگر آن مىگردانيم
46- سپس آن را اندك اندك به سوى خود باز