مىسازيد
129- و كوشكها[ى استوار] مىسازيد به اميد آنكه جاويدان بمانيد؟
130- و چون دست گشاييد همچون زورگويان دست گشاييد
131- پس از خداوند پروا و از من پيروى كنيد
132- و از كسى كه شما را به آنچه مىدانيد يارىتان داد، پروا كنيد
133- شما را با [بخشيدن] چارپايان و پسران يارى داد
134- و نيز باغها و چشمهسارها
135- من از عذاب روزى سهمگين بر شما بيمناكم
136- گفتند براى ما يكسان است چه پند دهى، چه از پنددهندگان نباشى
137- اين جز شيوه پيشينيان نيست
138- و ما از عذاب شوندگان نيستيم
139- بدينسان او را دروغگو انگاشتند، آنگاه آنان را نابود كرديم، بىگمان در اين مايه عبرتى هست، و بيشترينه آنان مؤمن نبودند
140- و همانا پروردگارت پيروزمند مهربان است
141- قوم ثمود [هم] پيامبران را دروغگو انگاشتند
142- چنين بود كه برادرشان صالح به آنان گفت آيا [از شرك] پروا نمىكنيد؟
143- من براى شما پيامبرى امينم
144- پس از خداوند پروا و از من پيروى كنيد
145- و براى آن از شما پاداشى نمىطلبم، پاداش من جز بر پروردگار جهانيان نيست
146- آيا شما را به حالتى كه در اينجا هست در امن و امان رها مىكنند؟
147- در باغها و چشمهسارها
148- و كشتزارها و خرمابنانى كه بار و بر آنها لطيف است
149- و از كوهها، ماهرانه [براى خود] خانههايى مىتراشيد
150- پس از خداوند پروا و از من پيروى كنيد
151- و از فرمان گزافكاران اطاعت مكنيد
152- [همان] كسانى كه در اين سرزمين فتنه و فساد مىكنند و در صلاح نمىكوشند
153- گفتند جز اين نيست كه تو از جادوزدگانى
154- تو جز بشرى همانند ما نيستى، اگر راست مىگويى معجزهاى بياور
155- گفت اين ماده شترى است كه آبشخورى [معين] براى او، و آبشخور روزى معين براى شماست
156- و به آن آسيبى نرسانيد كه عذاب روزى سهمگين گريبانگيرتان خواهد شد
157- آنگاه آن را پى كردند، و سپس پشيمان شدند
158- و عذاب ايشان را فرو گرفت، بىگمان در اين مايه عبرتى هست و بيشترينه آنان مؤمن نبودند
159- و همانا پروردگارت پيروزمند مهربان است
160- قوم لوط [هم] پيامبران را دروغگو انگاشتند
161- چنين بود كه برادرشان لوط به آنان گفت آيا [از شرك] پروا نمىكنيد؟
162- من براى شما پيامبرى امينم
163- پس از خداوند پروا و از من پيروى كنيد