93- پس [نهانى] بر آنان ضربهاى به شدت فرود آورد
94- آنگاه شتابان رو به سوى او آوردند
95- [ابراهيم] گفت آيا چيزى را كه [با دست خود] تراشيدهايد مىپرستيد؟
96- و حال آنكه خداوند شما را و چيزهايى را كه بر سر آنها كار مىكنيد، آفريده است
97- گفتند براى او بنايى بر آوريد، و او را در آتش بيندازيد
98- آنگاه در حق او بد سگاليدند، ولى آنان را فرودست گردانديم
99- و [ابراهيم] گفت من رونده به سوى پروردگارم هستم، كه به زودى مرا رهنمايى خواهد كرد
100- پروردگارا به من از شايستگان فرزندى ببخش
101- آنگاه او را به فرزندى بردبار مژده داديم
102- و چون در كار و كوشش به پاى او رسيد، [ابراهيم] گفت اى فرزندم من در خواب ديدهام كه سر تو را مىبرم، بنگر [در اين كار] چه مىبينى؟ [اسماعيل] گفت پدر جان آنچه فرمانت دادهاند، انجام بده، كه به زودى مرا به خواست خداوند، از شكيبايان خواهى يافت
103- آنگاه چون هر دو [بر اين كار] گردن نهادند و او را بر گونهاش به خاك افكند
104- ندايش داديم كه اى ابراهيم
105- رؤيايت را به حقيقت باورداشتى، ما بدينسان نيكوكاران را جزا مىدهيم
106- بىگمان اين آزمونى آشكار است
107- و به جاى او قربانى بزرگى را فديه پذيرفتيم
108- و براى او در ميان واپسينان نام نيك نهاديم
109- سلام بر ابراهيم
110- بدينسان نيكوكاران را جزا مىدهيم
111- چرا كه او از بندگان مؤمن ما بود
112- و او را به اسحاق كه پيامبرى از شايستگان بود، بشارت داديم
113- و به او و به اسحاق بركت بخشيديم، و از زاد و رود آنان، هم نيكوكار بود و هم آشكارا ستمگر در حق خويش
114- و به راستى بر موسى و هارون منت نهاديم [و نعمت داديم]
115- آن دو و قومشان را از گرفتارى بزرگ رهانيديم
116- و آنان را يارى داديم و آنان بودند كه پيروز شدند
117- و به آن دو، كتاب روشنگر بخشيديم
118- و آن دو را به راه راست هدايت كرديم
119- و براى آنان در ميان واپسينان نام نيك نهاديم
120- سلام بر موسى و هارون
121- ما بدينسان نيكوكاران را جزا مىدهيم
122- كه آن دو از بندگان مؤمن ما بودند
123- و همانا الياس از پيامبران بود
124- چنين بود كه به قومش گفت آيا پروا نمىكنيد
125- آيا بعل را مىپرستيد و بهترين آفريدگاران را رها مىكنيد؟
126- خداوند را، كه پروردگار شما و پروردگار پدران نخستين شماست؟
127- پس او را دروغگو شمردند و ايشان [براى حساب و عذاب] حاضر شدگانند