166- و ماييم كه تسبيح گويانيم
167- و آنان ادعا مىكردند
168- كه اگر در دست ما كتابى از [كتابهاى آسمانى] پيشينيان بود
169- بىشك از بندگان اخلاص يافته خداوند مىشديم
170- ولى آن [كتاب آسمانى/ قرآن] را انكار كردند، زودا كه بدانند
171- و حكم ما در حق بندگان به رسالت فرستادهمان از پيش معين شده است
172- ايشانند كه نصرت يافتگانند
173- و سپاه ماست كه ايشان پيروزند
174- پس تا مدتى از آنان روى بگردان
175- و بنگر ايشان را، كه زودا به ديده بصيرت بنگرند
176- آيا عذاب ما را به شتاب مىخواهند
177- آنگاه كه به سراى ايشان فرود آيد، چه بد است بامداد [عذاب] هشدار يافتگان
178- و تا مدتى از آنان روى بگردان
179- و بنگر زودا كه به ديده بصيرت بنگرند
180- پاك و منزه است پروردگارت، كه پروردگار پيروزمند است، از آنچه مىگويند
181- و درود بر پيامبران باد
182- و سپاس خداوند را كه پروردگار جهانيان است
به نام خداوند بخشنده مهربان
1- ص [صاد] سوگند به قرآن پندآموز
2- آرى كافران گرفتار حميت [جاهليت] و ستيزهجويىاند
3- چه بسيار نسلها كه پيش از ايشان نابودشان كرديم و فرياد خواستند اما زمان، زمان گريز [و رهايى] نبود
4- و شگفتى مىكردند كه [پيامبر] هشداردهندهاى از خودشان به سراغ آنان آمده است، و كافران گفتند اين جادوگر دروغزن است
5- آيا همه خدايان را خداى يگانهاى مىسازد، اين امر عجيبى است
6- و بزرگان ايشان به راه خود رفتند و گفتند كه برويد و بر [عبادت] خدايان خود شكيبايى پيشه كنيد، كه اين امر مطلوب است
7- ما چنين چيزى در آيين اخير نشنيدهايم اين جز از خود بر ساختن نيست
8- آيا از ميان همه ما قرآن بر او نازل شده است؟ بلكه ايشان از ياد من در شك و شبههاند، يا هنوز عذاب مرا نچشيدهاند
9- يا گنجينههاى رحمت پروردگار پيروزمند بخشندهات در اختيار آنان است؟
10- يا فرمانروايى آسمانها و زمين و مابين آنها از آن ايشان است، پس با نردبانها فراروند
11- در آنجا سپاهى است از همدستان كه شكست خوردنى است
12- پيش از آنان قوم نوح و عاد و فرعون صاحب سپاه، تكذيب [پيامبران را] پيشه كردند
13- و نيز ثمود و قوم لوط و اصحاب ايكه، اين جماعتها
14- يكايك آنان جز تكذيب پيامبران كارى نكردند، و لذا عقاب من [در حق آنان] تحقق يافت
15- و اينان جز بانگ مرگبار يگانهاى را انتظار نمىكشند كه فروگذار نمىكند
16- و ادعا كردند كه پروردگارا كارنامه ما را پيش از روز حساب، هر چه زودتر به ما