19- او را از نطفهاى آفريده است و سر و سامان بخشيده است
20- سپس راه را بر او آسان داشته است
21- سپس او را ميرانيد و او را در گور كرد
22- سپس هر زمان كه خواست او را برانگيزد
23- حاشا، او آنچه به او فرمان داده بود، انجام نداد
24- پس بايد انسان به خوراك خويش بنگرد
25- ما آب را به فراوانى فرو ريختهايم
26- سپس زمين را به نيكى برشكافتهايم
27- و در آن دانه [ها] روياندهايم
28- و نيز انگور و سبزيجات
29- و درخت زيتون و خرما
30- و بوستانهاى انبوه
31- و ميوه و علف
32- كالايى براى شما و براى چارپايانتان
33- چون بانگ گوشفرسا در آيد
34- روزى كه انسان از برادرش بگريزد
35- و از مادرش و پدرش
36- و همسرش و پسرانش
37- براى هر كس از آنان در چنين روز كارى باشد كه او را از همه باز دارد
38- در چنين روز چهرههايى تابناك باشد
39- خندان و شادمان
40- و در چنين روز بر چهرههايى غبار باشد
41- تيرگى آنها را فرو گيرد
42- اينان همان كافركيشان نافرمانند
به نام خداوند بخشنده مهربان
1- آنگاه كه خورشيد تاريك شود
2- و آنگاه كه ستارگان رو به خاموشى نهند
3- و آنگاه كه كوهها روان كرده شوند
4- و آنگاه كه شتران آبستن دهماهه[ى بس عزيز] وانهاده گردند
5- و آنگاه كه جانوران گرد آورده شوند
6- و آنگاه كه درياها افروخته گردد
7- و آنگاه كه جانها را قرين همدگر كنند
8- و آنگاه كه از دختر زنده به گور شده پرسيده شود
9- كه به كدامين گناه [به ناحق] كشته شده است
10- و چون كارنامهها گشوده شود
11- و چون آسمان پاره پاره گردد
12- و چون دوزخ فروزانده گردد
13- و چون بهشت نزديك آورده شود
14- هر كس بداند كه چه آماده ساخته است
15- پس سوگند مىخورم به اختران باز گردنده
16- سيارگان پنهان رونده
17- و سوگند به شب چون برود
18- و سوگند به صبح چون بدمد
19- كه آن بر خوانده پيامآورى گرامى است
20- نيرومندى كه نزد [خداوند] صاحب عرش، صاحب مقام است