تارومارشان كن كه عبرت آيندگانشان شود باشد كه پند گيرند
58- و اگر از خيانت قومى انديشناك شدى، تو نيز همسان عهدشان را به سويشان بينداز، كه خداوند خائنان را دوست ندارد
59- و كافران هرگز مپندارند كه جان به در بردهاند، آنان گزير و گريزى ندارند
60- و در برابر آنان هر نيرويى كه مىتوانيد، از جمله نگاهدارى اسبان، فراهم آوريد، تا به آن وسيله دشمن خدا و دشمن خود را بترسانيد، همچنين ديگرانى را هم غير از آنان، كه شما ايشان را نمىشناسيد، و خداوند مىشناسدشان، و آنچه در راه خدا انفاق كنيد، پاداشش به شما بر مىگردد، و بر شما ستم نمىرود
61- و اگر جانب آشتى را گرفتند تو نيز جانب آن را بگير و بر خداوند توكل كن، كه او شنواى داناست
62- و اگر خواستند به تو نيرنگ بزنند، بدان كه خداوند تو را كافى است، و او كسى است كه تو را به نصرت خويش و به مؤمنان يارى كرد
63- و بين دلهاى ايشان الفت داد كه اگر هر آنچه در روى زمين است خرج مىكردى، بين دلهاى ايشان الفت نمىافكندى، ولى خداوند ميان آنان الفت برقرار كرد، كه او پيروزمند فرزانه است
64- اى پيامبر، خدا و مؤمنانى كه پيرو تو هستند تو را كافى است
65- اى پيامبر مؤمنان را به جهاد برانگيز، [و بدان كه] اگر از شما بيست تن شكيبا باشند، بر دويست تن غلبه خواهند كرد و اگر از شما صدتن باشند بر هزار تن از كافران غلبه مىكنند، چرا كه اينان قومى هستند كه چيزى در نمىيابند
66- اينك خداوند بر شما آسان گرفت و معلوم داشت كه در شما ضعفى هست، در اين صورت اگر از شما صدتن شكيبا باشند بر دويست تن غلبه مىكنند و اگر از شما هزار تن باشند، به توفيق الهى بر دو هزار تن غلبه مىكنند، و خداوند با شكيبايان است
67- هيچ پيامبرى را نسزد كه اسيران [دشمن] را نگاه دارد، مگر زمانى كه در اين سرزمين استيلاء و استقرار يابد، شما متاع دنيوى مىخواهيد و خداوند آخرت را [براى شما] مىخواهد، و خداوند پيروزمند فرزانه است
68- اگر حكم پيشين الهى نبود، به خاطر آنچه گرفته بوديد، عذابى سهمگين به شما مىرسيد
69- پس از آنچه به دست آوردهايد، پاك و پاكيزه بخوريد، و از خداوند پروا كنيد، بىگمان خداوند آمرزگار مهربان است
70- اى پيامبر به اسيرانى كه در دست شما هستند بگو اگر خداوند خيرى در دلهاى شما سراغ كند، به شما چيزى مىبخشد كه از آنچه از شما گرفتهاند، بهتر است، و شما را مىآمرزد، و خداوند آمرزگار مهربان است
71- و اگر آهنگ خيانت به تو كردند، بدان كه پيشترها هم نسبت به خداوند خيانت روا داشتهاند، آنگاه شما را بر آنان پيروز كرد، و خداوند داناى فرزانه است
72- كسانى كه ايمان آوردهاند و هجرت كردهاند، و در راه خدا به مال و جان جهاد كردهاند، همچنين كسانى كه ايشان را جا و پناه و يارى دادهاند، اينان دوستان همديگرند، و كسانى كه ايمان آوردهاند، ولى هجرت نكردهاند، شما از دوستى [و توارث] آنان برخوردار نمىشويد، مگر آنكه هجرت كنند، و اگر در كار دين از شما يارى خواستند بر شماست كه يارى كنيد مگر در برابر قومى كه بين شما و ايشان پيمانى باشد، و خداوند به كار و كردار شما بيناست
73- و كافران دوستان همديگرند، اگر [به اين سفارش] عمل نكنيد، در اين سرزمين فتنه و فساد بزرگى برپا مىگردد
74- و كسانى كه ايمان آورده و هجرت كرده و در راه خداوند جهاد كردهاند و كسانى كه ايشان را جا و پناه و يارى دادهاند، اينانند كه به راستى مؤمناند، براى ايشان آمرزش [الهى] و روزى پاك مقرر است
75- و كسانى كه پس از آن ايمان آوردهاند و