ترجمه قرآن

خرمشاهی

نسخه متنی -صفحه : 279/ 88
نمايش فراداده

76- و چون حق از جانب ما به سوى آنان آمد، گفتند بى‏گمان اين جادويى آشكار است‏

77- موسى گفت آيا اين سخن را درباره حقى كه براى شما آمده است مى‏گوييد؟ آيا اين جادوست، حال آنكه جادوگران رستگار نمى‏شوند

78- گفتند آيا به سراغ ما آمده‏اى كه ما را از شيوه‏اى كه پدرانمان را بر آن يافته بوديم، بازدارى، و در اين سرزمين رياست از شما دو تن باشد؟ و ما [سخن‏] شما را باور نداريم‏

79- و فرعون گفت همه جادوگران دانا را به نزد من آوريد

80- و چون جادوگران فرا آمدند، موسى به آنان گفت چيزى را كه اندازنده‏اش هستيد، بيندازيد

81- و چون درانداختند، موسى گفت آنچه به ميان آورده‏ايد، جادوست، كه خداوند به زودى باطلش مى‏كند، چرا كه خداوند عمل مفسدان را تاييد نمى‏كند

82- و خداوند به كلمات خويش حق را به كرسى مى‏نشاند، ولو آنكه گناهكاران ناخوش داشته باشند

83- لذا به موسى جز زاد و رودى [اندكشمار] از قومش ايمان نياوردند، آن هم با ترس از فرعون و بزرگان قومش كه مبادا ايشان را در بلا افكند، و فرعون در آن سرزمين گردنكش بود و همو از تجاوزگران بود

84- و موسى گفت اى قوم من، اگر به خداوند ايمان آورده‏ايد و اگر اهل تسليم هستيد، پس بر او توكل كنيد

85- در پاسخ گفتند بر خداوند توكل كرديم، پروردگارا ما را دستخوش ستمگران مگردان‏

86- و ما را به رحمت خويش از خدانشناسان رهايى بخش‏

87- و به موسى و برادرش وحى كرديم كه قومتان را در مصر در خانه‏هايى سكنا دهيد و خانه‏هايتان را [رو به‏] قبله كنيد و نماز را برپا داريد و مؤمنان را بشارت ده‏

88- و موسى گفت پروردگارا تو به فرعون و بزرگان قومش در زندگانى دنيا، زينت و مال و منال بخشيدى، پروردگارا، كه سرانجام [مردمان را] از راه تو گمراه دارند، پروردگارا اموالشان را بى‏بركت گردان و دلهايشان را سخت كن كه تا زمانى كه عذاب اليم را ببينند، ايمان نياورند

89- فرمود دعاى شما دو تن اجابت شده است، پس پايدارى كنيد و از شيوه نادانان پيروى مكنيد

90- و بنى‏اسرائيل را از دريا گذرانديم، آنگاه فرعون و سپاهيانش از روى ظلم و تجاوز سر در پى آنان نهادند، تا آنجا كه او [فرعون‏] غرق شدن را نزديك ديد، گفت خدايى جز آنكه بنى‏اسرائيل به او ايمان آورده‏اند، نيست و من از اهل تسليمم‏

91- اينك [ايمان مى‏آورى‏]؟ و حال آنكه پيشتر سرپيچى كرده و از تبهكاران بودى‏

92- بدان كه امروز بدنت را [از دريا] برهانيم [و بر بلندى اندازيم‏] تا براى آيندگانت مايه عبرت باشد، و چه بسيار از مردم از آيات ما غافلند

93- و بنى‏اسرائيل را در جايى درست ماوا داديم، و از پاكيزه‏ها روزى بخشيديم، و بناى اختلاف ننهادند مگر زمانى كه خبر وحى به آنان رسيد، بى‏گمان پروردگارت در روز قيامت در آنچه اختلاف ورزيده‏اند، بين آنان داورى خواهد كرد

94- و اگر از آنچه بر تو نازل كرده‏ايم، در ترديد هستى، از كسانى كه پيش از تو كتاب آسمانى خوانده‏اند پرس و جو كن، بى‏شبهه حق از سوى پروردگارت بر تو نازل شده است، پس هرگز از دو دلان مباش‏

95- و از زمره دروغ انگاران آيات الهى مباش كه از زيانكاران خواهى شد

96- كسانى كه سخن [حكم‏] پروردگارت بر آنان تحقق يافته است،

97- ولو آنكه هر معجزه‏اى برايشان بيايد، ايمان نمى‏آورند، مگر زمانى كه [حلول‏] عذاب دردناك را بنگرند