فرا گرفته، و راهى به روشنايى ندارند
98- چرا هيچ يك از شهرها و آباديها ايمان نياوردند كه ايمانشان بموقع باشد، و به حالشان مفيد افتد؟! مگر قوم يونس، هنگامى كه آنها ايمان آوردند، عذاب رسوا كننده را در زندگى دنيا از آنان برطرف ساختيم؛ و تا مدّت معيّنى [پايان زندگى و اجلشان] آنها را بهرهمند ساختيم
99- و اگر پروردگار تو مىخواست، تمام كسانى كه روى زمين هستند، همگى به اجبار ايمان مىآوردند؛ آيا تو مىخواهى مردم را مجبور سازى كه ايمان بياورند؟! ايمان اجبارى چه سودى دارد؟!
100- امّاهيچ كس نمىتواند ايمان بياورد، جز به فرمان خدا و توفيق و يارى و هدايت او و پليدى كفر و گناه را بر كسانى قرار مىدهد كه نمىانديشند
101- بگو «نگاه كنيد چه چيز از آيات خدا و نشانههاى توحيدش در آسمانها و زمين است؟» امّا اين آيات و انذارها به حال كسانى كه بخاطر لجاجت ايمان نمىآورند مفيد نخواهد بود
102- آيا آنها چيزى جز همانند روزهاى پيشينيان و بلاها و مجازاتهايشان را انتظار مىكشند؟! بگو «شما انتظار بكشيد، من نيز با شما انتظار مىكشم!»
103- سپس هنگام نزول بلا و مجازات، فرستادگان خود و كسانى را كه به آنان ايمان مىآوردند، نجات مىداديم و همين گونه، بر ما حقّ است كه مؤمنان به تو را نيز رهايى بخشيم
104- بگو «اى مردم! اگر در عقيده من شك داريد، من آنهايى را كه جز خدا مىپرستيد، نمىپرستم؛ تنها خداوندى را پرستش مىكنم كه شما را مىميراند؛ و من مأمورم كه از مؤمنان باشم
105- و به من دستور داده شده كه روىِ خود را به آيينى متوجّه ساز كه از هرگونه شرك، خالى است؛ و از مشركان مباش!
106- و جز خدا، چيزى را كه نه سودى به تو مىرساند و نه زيانى، مخوان؛ كه اگر چنين كنى، از ستمكاران خواهى بود
107- و اگر خداوند، براى امتحان يا كيفر گناه، زيانى به تو رساند، هيچ كس جز او آن را برطرف نمىسازد؛ و اگر اراده خيرى براى تو كند، هيچ كس مانع فضل او نخواهد شد آن را به هر كس از بندگانش بخواهد مىرساند؛ و او آمرزنده و مهربان است»
108- بگو «اى مردم! حق از طرف پروردگارتان به سراغ شما آمده؛ هر كس در پرتو آن هدايت يابد، براى خود هدايت شده؛ و هر كس گمراه گردد، به زيان خود گمراه مىگردد؛ و من مأمور به اجبار شما نيستم»
109- و از آنچه بر تو وحى مىشود پيروى كن، و شكيبا باش و استقامت نما، تا خداوند فرمان پيروزى را صادر كند؛ و او بهترين حاكمان است
به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
1- الر، اين كتابى است كه آياتش استحكام يافته؛ سپس تشريح شده و از نزد خداوند حكيم و آگاه نازل گرديده است
2- دعوت من اين است كه جز «اللّه» را نپرستيد من از سوى او براى شما بيم دهنده و بشارت دهندهام
3- و اينكه از پروردگار خويش آمرزش بطلبيد؛ سپس به سوى او بازگرديد؛ تا شما را تا مدّت معيّنى، از مواهب زندگى اين جهان، بخوبى بهرهمند سازد؛ و به هر صاحب فضيلتى، به مقدار فضيلتش ببخشد؛ و اگر از اين فرمان رويگردان شويد، من بر شما از عذاب روزِ بزرگى بيمناكم!
4- بدانيدبازگشت شما به سوى «اللّه» است؛ و او بر هر چيز تواناست
5- آگاه باشيد، آنها سرها را به هم نزديك ساخته، و سينههاشان را در كنار هم قرار مىدهند، تا خود و سخنان خويش را از او [پيامبر] پنهان دارند آگاه باشيد، آنگاه كه آنها لباسهايشان را به خود مىپيچند و خويش را در آن پنهان مىكنند، خداوند