73- و هنگامى كه آيات روشن ما بر آنان خوانده مىشود، كافران به مؤمنان مىگويند «كدام يك از دو گروه [ما و شما] جايگاهش بهتر، و جلسات انس و مشورتش زيباتر، و بخشش او بيشتر است؟!»
74- چه بسيار اقوامى را پيش از آنان نابود كرديم كه هم مال و ثروتشان از آنها بهتر بود، و هم ظاهرشان آراستهتر
75- بگو «كسى كه در گمراهى است، بايد خداوند به او مهلت دهد تا زمانى كه وعده الهى را با چشم خود ببينند يا عذاب اين دنيا، يا عذاب قيامت! آن روز خواهند دانست چه كسى جايش بدتر، و لشكرش ناتوانتر است!»
76- امّاكسانى كه در راه هدايت گام نهادند، خداوند بر هدايتشان مىافزايد؛ و آثار شايستهاى كه از انسان باقى مىماند، ثوابش در پيشگاه پروردگارت بهتر، و عاقبتش خوبتر است
77- آيا ديدى كسى را كه به آيات ما كافر شد، و گفت «اموال و فرزندان فراوانى به من داده خواهد شد» ؟!
78- آيا او از غيب آگاه گشته، يا نزد خدا عهد و پيمانى گرفته است؟!
79- هرگز چنين نيست! ما بزودى آنچه را مىگويد مىنويسيم و عذاب را بر او مستمر خواهيم داشت!
80- آنچه را او مىگويد از اموال و فرزندان، از او به ارث مىبريم، و بصورت تنها نزد ما خواهد آمد
81- و آنان غير از خدا، معبودانى را براى خود برگزيدند تا مايه عزّتشان باشد چه پندار خامى!
82- هرگز چنين نيست! بزودى معبودها منكر عبادت آنان خواهند شد؛ بلكه بر ضدّشان قيام مىكنند
83- آيا نديدى كه ما شياطين را به سوى كافران فرستاديم تا آنان را شديداً تحريك كنند؟!
84- پس درباره آنان شتاب مكن؛ ما آنها و اعمالشان را به دقت شماره مىكنيم
85- در آن روز كه پرهيزگاران را دسته جمعى به سوى خداوند رحمان و پاداشهاى او محشور مىكنيم
86- و مجرمان را همچون شتران تشنه كامى كه به سوى آبگاه مىروند به جهنم مىرانيم
87- آنان هرگز مالك شفاعت نيستند؛ مگر كسى كه نزد خداوند رحمان، عهد و پيمانى دارد
88- و گفتند «خداوند رحمان فرزندى براى خود برگزيده است»
89- راستى مطلب زشت و زنندهاى گفتيد!
90- نزديك است بخاطر اين سخن آسمانها از هم متلاشى گردد، و زمين شكافته شود، و كوهها بشدّت فرو ريزد؛
91- از اين رو كه براى خداوند رحمان فرزندى قائل شدند!
92- در حالى كه هرگز براى خداوند رحمان سزاوار نيست كه فرزندى برگزيند!
93- تمام كسانى كه در آسمانها و زمين هستند، بنده اويند
94- خداوند همه آنها را احصا كرده، و به دقت شمرده است
95- و همگى روز رستاخيز، تك و تنها نزد او حاضر مىشوند
96- مسلّماً كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام دادهاند، خداوند رحمان محبّتى براى آنان در دلها قرار مىدهد
97- و ما فقط آن [قرآن] را بر زبان تو آسان ساختيم تا پرهيزگاران را بوسيله آن بشارت دهى، و دشمنان سرسخت را با آن انذار كنى
98- چه بسيار اقوام بىايمان و گنهكارى را كه پيش از آنان هلاك كرديم؛ آيا احدى از آنها را احساس مىكنى؟! يا كمترين صدايى از آنان مىشنوى؟!