ترجمه قرآن

ناصر مکارم شیرازی

نسخه متنی -صفحه : 310/ 218
نمايش فراداده

7- تا آن را از هر شيطان خبيثى حفظ كنيم

8- آنها نمى‏توانند به سخنان فرشتگان عالم بالا گوش فرا دهند، و هرگاه چنين كنند از هر سو هدف قرار مى‏گيرند

9- آنها بشدت به عقب رانده مى‏شوند؛ و براى آنان مجازاتى دائم است

10- مگر آنها كه در لحظه‏اى كوتاه براى استراق سمع به آسمان نزديك شوند، كه «شهاب ثاقب» آنها را تعقيب مى‏كند

11- از آنان بپرس «آيا آفرينش و معاد آنان سخت‏تر است يا آفرينش فرشتگان و آسمانها و زمين ؟! ما آنان را از گلِ چسبنده‏اى آفريديم

12- تو از انكارشان تعجب مى‏كنى، ولى آنها مسخره مى‏كنند

13- و هنگامى كه به آنان تذكّر داده شود، هرگز متذكّر نمى‏شوند

14- و هنگامى كه معجزه‏اى را ببينند، ديگران را نيز به استهزا دعوت مى‏كنند

15- و مى‏گويند «اين فقط سحرى آشكار است

16- آيا هنگامى كه ما مرديم و به خاك و استخوان مبدل شديم، بار ديگر برانگيخته خواهيم شد؟!

17- و آيا پدران نخستين ما باز مى‏گردند ؟!»

18- بگو «آرى، همه شما زنده مى‏شويد در حالى كه خوار و كوچك خواهيد بود

19- تنها يك صيحه عظيم واقع مى‏شود، ناگهان همه از قبرها برمى‏خيزند و نگاه مى‏كنند؛

20- و مى‏گويند «اى واى بر ما، اين روز جزاست!»

21- آرى اين همان روز جدايى حق از باطل است كه شما آن را تكذيب مى‏كرديد

22- در اين هنگام به فرشتگان دستور داده مى‏شود ظالمان و همرديفانشان و آنچه را مى‏پرستيدند،

23- آرى آنچه را جز خدا مى‏پرستيدند جمع كنيد و به سوى راه دوزخ هدايتشان كنيد

24- آنها را نگهداريد كه بايد بازپرسى شوند

25- شما را چه شده كه از هم يارى نمى‏طلبيد؟!

26- ولى آنان در آن روز تسليم قدرت خداوندند

27- و در اين حال رو به يكديگر كرده و از هم مى‏پرسند؛

28- گروهى مى‏گويند «شما رهبران گمراهى بوديد كه به ظاهر از طريق خيرخواهى و نيكى وارد شديد امّا جز فريب چيزى در كارتان نبود!»

29- آنها در جواب مى‏گويند «شما خودتان اهل ايمان نبوديد تقصير ما چيست ؟!

30- ما هيچ گونه سلطه‏اى بر شما نداشتيم، بلكه شما خود قومى طغيانگر بوديد

31- اكنون فرمان پروردگارمان بر همه ما مسلّم شده، و همگى از عذاب او مى‏چشيم

32- ما شما را گمراه كرديم، همان گونه كه خود گمراه بوديم»

33- آرى همه آنها [ پيشوايان و پيروان گمراه‏] در آن روز در عذاب الهى مشتركند

34- ما اين گونه با مجرمان رفتار مى‏كنيم!

35- چرا كه وقتى به آنها گفته مى‏شد «معبودى جز خدا وجود ندارد»، تكبر و سركشى مى‏كردند؛

36- و پيوسته مى‏گفتند «آيا ما معبودان خود را بخاطر شاعرى ديوانه رها كنيم؟!»

37- چنين نيست، او حق را آورده و پيامبران پيشين را تصديق كرده است

38- امّا شما مستكبران كوردل بطور مسلّم