در حالى كه بيمار بود
146- و بوته كدويى بر او رويانديم تا در سايه برگهاى پهن و مرطوبش آرامش يابد
147- و او را به سوى جمعيّت يكصد هزار نفرى -يا بيشتر- فرستاديم
148- آنها ايمان آوردند، از اين رو تا مدّت معلومى آنان را از مواهب زندگى بهرهمند ساختيم
149- از آنان بپرس آيا پروردگارت دخترانى دارد و پسران از آنِ آنهاست؟!
150- آيا ما فرشتگان را مؤنث آفريديم و آنها ناظر بودند؟!
151- بدانيد آنها با اين تهمت بزرگشان مىگويند
152- «خداوند فرزند آورده» ولى آنها بيقين دروغ مىگويند
153- آيا دختران را بر پسران ترجيح داده است؟!
154- شما را چه شده است؟! چگونه حكم مىكيند؟! هيچ مىفهميد چه مىگوييد؟!
155- آيا متذكّر نمىشويد؟!
156- يا شما دليل روشنى در اين باره داريد؟
157- كتابتان را بياوريد اگر راست مىگوييد!
158- آنها [ مشركان] ميان او [ خداوند] و جن، خويشاوندى و نسبتى قائل شدند؛ در حالى كه جنيان بخوبى مىدانند كه اين بتپرستان در دادگاه الهى احضار مىشوند
159- منزه است خداوند از آنچه توصيف مىكنند،
160- مگر بندگان مخلص خدا
161- شما و آنچه را پرستش مىكنيد،
162- هرگز نمىتوانيد كسى را با آن فريب دهيد،
163- مگر آنها كه در آتش دوزخ وارد مىشوند
164- و هيچ يك از ما نيست جز آنكه مقام معلومى دارد؛
165- و ما همگى براى اطاعت فرمان خداوند به صف ايستادهايم؛
166- و ما همه تسبيح گوى او هستيم
167- آنها پيوسته مىگفتند
168- «اگر يكى از كتابهاى پيشينيان نزد ما بود،
169- بيقين، ما بندگان مخلص خدا بوديم»
170- امّا هنگامى كه اين كتاب بزرگ آسمانى بر آنها نازل شد، به آن كافر شدند؛ ولى بزودى نتيجه كار خود را خواهند دانست
171- وعده قطعى ما براى بندگانِ فرستاده ما از پيش مسلّم شده،
172- كه آنان يارى شدگانند،
173- و لشكر ما پيروزند
174- از آنها [كافران] روى بگردان تا زمان معيّنى كه فرمان جهاد فرا رسد
175- و وضع آنها را بنگر چه بى محتواست! امّا بزودى نتيجه اعمال خود را مىبينند!
176- آيا آنها براى عذاب ما شتاب مىكنند؟!
177- امّا هنگامى كه عذاب ما در آستانه خانههايشان فرود آيد، انذارشدگان صبحگاه بدى خواهند داشت!
178- از آنان روى بگردان تا زمان معيّنى
179- و وضع كارشان را ببين؛ آنها نيز بزودى نتيجه اعمال خود را مىبينند
180- منزه است پروردگار تو، پروردگار عزّت و قدرت، از آنچه آنان توصيف مىكنند