آنها سودى نمىبخشد
49- چرا آنها از تذكر رويگردانند؟!
50- گويى گورخرانى رميدهاند،
51- كه از مقابل شيرى فرار مىكردهاند!
52- بلكه هر كدام از آنها انتظار دارد نامه جداگانهاى از سوى خدا براى او فرستاده شود
53- چنين نيست كه آنان مىگويند، بلكه آنها از آخرت نمىترسند
54- چنين نيست كه آنها مىگويند، آن قرآن يك تذكر و يادآورى است
55- هر كس بخواهد از آن پند مىگيرد؛
56- و هيچ كس پند نمىگيرد مگر اينكه خدا بخواهد؛ او اهل تقوا و اهل آمرزش است
به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
1- سوگند به روز قيامت،
2- و سوگند به نفس لوّامه و وجدان بيدار و ملامتگر كه رستاخيز حق است!
3- آيا انسان مىپندارد كه هرگز استخوانهاى او را جمع نخواهيم كرد؟!
4- آرى قادريم كه حتى خطوط سر انگشتان او را موزون و مرتّب كنيم
5- انسان شك در معاد ندارد بلكه او مىخواهد آزاد باشد و بدون ترس از دادگاه قيامت در تمام عمر گناه كند
6- از اين رو مىپرسد «قيامت كى خواهد بود» ؟!
7- بگو در آن هنگام كه چشمها از شدّت وحشت به گردش درآيد،
8- و ماه بىنور گردد،
9- و خورشيد و ماه يك جا جمع شوند،
10- آن روز انسان مىگويد «راه فرار كجاست؟!»
11- هرگز چنين نيست، راه فرار و پناهگاهى وجود ندارد!
12- آن روز قرارگاه نهايى تنها به سوى پروردگار تو است؛
13- و در آن روز انسان را از تمام كارهايى كه از پيش يا پس فرستاده آگاه مى كنند
14- بلكه انسان خودش از وضع خود آگاه است،
15- هر چند در ظاهر براى خود عذرهايى بتراشد
16- زبانت را بخاطر عجله براى خواندن آن [ قرآن] حركت مده،
17- چرا كه جمع كردن و خواندن آن بر عهده ماست
18- پس هرگاه آن را خوانديم، از خواندن آن پيروى كن
19- سپس بيان و توضيح آن نيز بر عهده ماست
20- چنين نيست كه شما مىپنداريد و دلايل معاد را كافى نمىدانيد! بلكه شما دنياى زودگذر را دوست داريد و هوسرانى بىقيد و شرط را
21- و آخرت را رها مىكنيد
22- آرى در آن روز صورتهايى شاداب و مسرور است،
23- و به پروردگارش مىنگرد
24- و در آن روز صورتهايى عبوس و درهم كشيده است،
25- زيرا مىداند عذابى در پيش دارد كه پشت را درهم مىشكند!
26- چنين نيست كه انسان مىپندارد! او