ترجمه قرآن

ناصر مکارم شیرازی

نسخه متنی -صفحه : 310/ 37
نمايش فراداده

است

168- منافقان آنها هستند كه به برادران خود -در حالى كه از حمايت آنها دست كشيده بودند- گفتند «اگر آنها از ما پيروى مى‏كردند، كشته نمى‏شدند» بگو «مگر شما مى‏توانيد مرگ افراد را پيش بينى كنيد؟! پس مرگ را از خودتان دور سازيد اگر راست مى‏گوييد!»

169- اى پيامبر! هرگز گمان مبر كسانى كه در راه خدا كشته شدند، مردگانند! بلكه آنان زنده‏اند، و نزد پروردگارشان روزى داده مى‏شوند

170- آنها بخاطر نعمتهاى فراوانى كه خداوند از فضل خود به ايشان بخشيده است، خوشحالند؛ و بخاطر كسانى كه هنوز به آنها ملحق نشده‏اند [مجاهدان و شهيدان آينده‏]، خوشوقتند؛ زيرا مقامات برجسته آنها را در آن جهان مى‏بيند؛ و مى‏دانند كه نه ترسى بر آنهاست، و نه غمى خواهند داشت

171- و از نعمت خدا و فضل او نسبت به خودشان نيز مسرورند؛ و مى‏بينند كه خداوند، پاداش مؤمنان را ضايع نمى‏كند؛ نه پاداش شهيدان، و نه پاداش مجاهدانى كه شهيد نشدند

172- آنها كه دعوت خدا و پيامبر ص را، پس از آن همه جراحاتى كه به ايشان رسيد، اجابت كردند؛ و هنوز زخمهاى ميدان احد التيام نيافته بود، به سوى ميدان «حمراءالاسد» حركت نمودند؛ براى كسانى از آنها، كه نيكى كردند و تقوا پيش گرفتند، پاداش بزرگى است

173- اينها كسانى بودند كه بعضى از مردم، به آنان گفتند «مردم [لشكر دشمن‏] براى حمله به شما اجتماع كرده‏اند؛ از آنها بترسيد!» امّا اين سخن، بر ايمانشان افزود؛ و گفتند «خدا ما را كافى است؛ و او بهترين حامى ماست»

174- به همين جهت، آنها از اين ميدان، با نعمت و فضل پروردگار، بازگشتند؛ در حالى كه هيچ ناراحتى به آنان نرسيد؛ و از رضاى خدا، پيروى كردند؛ و خداوند داراى فضل و بخشش بزرگى است

175- اين فقط شيطان است كه پيروان خود را با سخنان و شايعات بى اساس، مى‏ترسد از آنها نترسيد؛ و از من بترسيد اگر ايمان داريد!

176- كسانى كه در راه كفر، شتاب مى‏كنند، تو را غمگين نسازند! بيقين، آنها هرگز زيانى به خداوند نمى‏رسانند بعلاوه خدا مى‏خواهد آنها را به حال خودشان واگذارد؛ و در نتيجه، بهره‏اى براى آنها در آخرت قرار ندهد و براى آنها مجازات بزرگى است!

177- آرى، كسانى كه ايمان را دادند و كفر را خريدارى كردند، هرگز به خدا زيانى نمى‏رسانند؛ و براى آنها، مجازات دردناكى است!

178- آنها كه كافر شدند، و راه طغيان پيش گرفتند، تصوّر نكنند اگر به آنان مهلت مى‏دهيم، به سودشان است ما به آنان مهلت مى‏دهيم فقط براى اينكه بر گناهان خود بيفزايند؛ و براى آنها، عذاب خوار كننده‏اى آماده شده است

179- چنين نبود كه خداوند، مؤمنان را به همان گونه كه شما هستيد واگذارد؛ مگر آنكه ناپاك را از پاك جدا سازد و نيز چنين نبود كه خداوند شما را از اسرار غيب، آگاه كند تا مؤمنان و منافقان را از اين راه بشناسيد؛ اين بر خلاف سنّت الهى است؛ ولى خداوند از ميان رسولان خود، هر كس را بخواهد بر مى‏گزيند؛ و قسمتى از اسرار نهان را كه براى مقام رهبرى او لازم است، در اختيار او مى‏گذارد پس اكنون كه اين جهان، بوته آزمايش پاك و ناپاك است، به خدا و رسولان او ايمان بياوريد و اگر ايمان بياوريد و تقوا پيشه كنيد، پاداش بزرگى براى شماست

180- كسانى كه بخل مى‏ورزند، و آنچه را خدا از فضل خويش به آنان داده، انفاق نمى‏كنند، گمان نكنند اين كار به سود آنهاست؛ بلكه براى آنها شرّ است؛ بزودى در روز قيامت، آنچه را نسبت به آن بخل ورزيدند، همانند طوقى به گردنشان مى‏افكنند و ميراث آسمانها و زمين، از آن خداست؛ و خداوند، از آنچه انجام مى‏دهيد، آگاه است

181- خداوند، سخن آنها را كه گفتند «خداوند فقير است، و ما بى نيازيم»، شنيد بزودى آنچه را گفتند، خواهيم نوشت؛ و همچنين به