من بارها قنوت نمازهاي آقاي بهشتي را از نزديك ديده ام وقتي ايشان قنوت ميگرفت انسان احساس مي كرد حال معنوي او به گونه اي است كه گويي خدا را در نزديكترين فاصله به خود مي بيند و دست خود را در دامن خدا مي بيند و خواسته اش را طلب مي كند .
واقعاً من احساس مي كردم او در همان حال قنوت ، خدا را مي بيند بيشترين ذكر قنوت او اين آيه شريفه بود ربنا هب لنا من ازواجنا و ذريتنا قره عيني و اجعلنا للمتقين اماما .
از توصيه هايي كه شهيد بهشتي در ايام تشرفشان به نجف در جمع دوستان داشتند اين بود كه سعي كنيد نمازتان را در اول وقت شرعي آن و با حضور قلب و توجه و خشوع بخوانيد و به معناي نماز هم توجه داشته باشيد وقتي ايشان را در حرم حضرت امير ع مي ديدم احساس مي كردم كسي كه در عالم روشنفكري در اروپا فعاليت مي كند به هنگام زيارت همان حالات افراد سنتي حوزه نجف را دارد .
يك بار كه جلسه ما با آقاي بهشتي به اذان مغرب رسيد نظر آقاي بهشتي اين بود كه نماز را بخوانيم و بحث را پس از نماز ادامه دهيم ولي بعضي از اعضاي حزب جلسه كه كار داشتند تمايل به ادامه بحث داشتند ايشان پيشنهاد كرد رأي گيري شود اقامه نماز در اول وقت رأي نياورد آقاي بهشتي گفتند به رغم اين كه نماز رأي نياورده است ولي ما چه كاري واجب تر از نماز سراغ داريم و ادامه دادند خداوند براي انجام دادن كاري در وقت نماز هيچ خيري قرار نداده است .