خدا بر آن نوشته شده، پاك كند نمى تواند نماز بخواند. [ 17 ]
مسأله 73 - اگر شك كند كه مخرج را تطهير كرده يا نه، اگر چه هميشه بعد از بول يا غائط فورا تطهير مى كرده، احتياط واجب آن است كه تطهير نمايد.
مسأله 74 - اگر بعد از نماز شك كند كه قبل از نماز مخرج را تطهير كرده يا نه، نمازى كه خوانده صحيح است، ولى براى نمازهاى بعد بايد تطهير كند.
مسأله 75 - استبراء عمل مستحبى است كه مردها بعد از بيرون آمدن بول انجام مى دهند، وآن داراى اقسامى است، وبهترين آنها اين است كه بعد از قطع شدن بول، اگر مخرج غائط نجس شده، اول آن را تطهير كنند، بعد سه دفعه با انگشت ميانه دست چپ از مخرج غائط تا بيخ آلت بكشند وبعد انگشت شست را روى آلت وانگشت پهلوى شست را زير آن گذاشته وسه مرتبه تا ختنه‌گاه بكشند وپس از آن سه مرتبه سر آلت را فشار دهند.
مسأله 76 - آبى كه گاهى بعد از ملاعبه وبازى كردن از انسان خارج مى شود وبه آن مذى مى گويند پاك است.
ونيز آبى كه گاهى بعد از منى بيرون مى آيد وبه آن وذى گفته مى شود پاك است واما آبى كه گاهى بعد از بول بيرون مى آيد وبه‌آن ودى مى گويند، اگر بول به آن نرسيده باشد، پاك است.
وچنانچه انسان بعد از بول استبراء كند وبعد آبى از او خارج شود وشك كند كه بول است يا يكى از اينها، پاك مى باشد.
مسأله 77 - اگر انسان شك كند استبراء كرده يا نه، ورطوبتى از او بيرون آيد كه نداند پاك است يا نه، نجس مى باشد.
وچنانچه وضو گرفته باشد باطل مى شود، ولى اگر شك كند استبرايى كه كرده درست بوده يا نه ورطوبتى از او بيرون آيد كه نداند پاك است يا نه، پاك مى باشد، وضو را هم باطل نمى كند.
مسأله 78 - كسى كه استبراء نكرده اگر به واسطه آن كه مدتى از بول كردن او گذشته، يقين كند بول در مجرى نمانده است ورطوبتى ببيند وشك كند پاك [ 18 ] است يا نه، آن رطوبت پاك مى باشد، وضو راهم باطل نمى كند.
مسأله 79 - اگر انسان بعد از بول استبراء كند ووضو بگيرد، چنانچه بعد از وضو رطوبتى ببيند كه بداند يا بول است يا منى ، واجب است احتياطا غسل كند، وضوهم بگيرد.
ولى اگر وضو نگرفته باشد فقط گرفتن وضو كافى است.
مسأله 80 - براى زن استبراء از بول نيست واگر رطوبتى ببيند وشك كند پاك است يا نه، پاك مى باشد، وضو وغسل او راهم باطل نمى كند.
مسأله 81 - مستحب است در موقع تخلى جايى بنشيند كه كسى او را نبيند، وموقع وارد شدن به مكان تخلى ، اول پاى چپ وموقع بيرون آمدن، اول پاى راست را بگذارد.
وهم چنين مستحب است در حال تخلى سر را بپوشاند و سنگينى بدن را بر پاى چپ بيندازد.
مسأله 82 - نشستن روبروى خورشيد وماه در موقع تخلى مكروه است ولى اگر عورت خود را به وسيله‌اى بپوشاند مكروه نيست ونيز در موقع تخلى ، نشستن روبروى باد ودر جاده وخيابان وكوچه ودرب خانه وزير درختى كه ميوه مى دهد وچيز خوردن وتوقف زياد وتطهير كردن با دست راست مكروه مى باشد وهم چنين است حرف زدن در حالى تخلى ولى اگر ناچار باشد يا ذكر خدا بگويد اشكال ندارد.
مسأله 83 - ايستاده بول كردن وبول كردن در زمين سخت وسوراخ جانوران ودر آب خصوصا آب راكد، مكروه است.
مسأله 84 - خوددارى كردن از بول وغائط مكروه است واگر ضرر برساند بايد خوددارى نكند.
مسأله 85 - مستحب است انسان پيش از نماز وپيش از خواب وپيش از جماع وبعد از بيرون آمدن منى ، بول كند. [ 19 ]
مسأله 86 - نجاسات يازده چيز است: اول: بول، دوم: غائط، سوم: منى ، چهارم: مردار، پنجم: خون، ششم وهفتم: سگ وخوك، هشتم: كافر، نهم: شراب، دهم: فقاع، يازدهم: عرق شتر نجاست خوار.
مسأله 87 - بول وغائط انسان وهر حيوان حرام گوشتى كه خون جهنده دارد يعنى اگر رگ آن را ببرند، خون از آن جستن مى كند، نجس است.
مسأله 88 - فضله، پرندگان حرام گوشت، پاك است.
مسأله 89 - بول وغائط حيوان نجاستخوار، نجس است وهم چنين است بول وغائط حيوانى كه انسان آن را وطى كرده، يعنى با آن نزديكى نموده، و گوسفندى كه گوشت آن از خوردن شير خوك، محكم شده است.
مسأله 90 - منى حيوانى كه خون جهنده دارد، نجس است.
مسأله 91 - مردار حيوانى كه خون جهنده دارد، نجس است، چه خودش مرده باشد يا بر خلاف دستورى كه در شرع معين شده، آن را كشته باشند.
وماهى چون خون جهنده ندارد، اگر چه در آب بميرد، پاك است.
مسأله 92 - چيزهايى از مردار كه مثل پشم ومو وكرك واستخوان و دندان، روح ندارد اگر از غير حيوانى باشد كه مثل سگ نجس است، پاك [ 20 ] مى باشد.
مسأله 93 - اگر از بدن انسان يا حيوانى كه خون جهنده دارد ودر حالى كه زنده است گوشت يا چيز ديگرى را كه روح دارد جدا