نشانه اينكه خداي سبحان رسول را به عنوان بهترين و كامل‌ترين انسانهاي هدايت شده معرفي كرد، همان است كه در آيه سوّم سوره مباركه يس اين چنين آمده:(إنكّ لمن المرسلين * علي صراطٍ مستقيم)3؛ تو بر متن صراط مستقيمي. ديگران بايد به سمت تو حركت كنند. يا در آيه 43 سوره زخرف به وجود مبارك پيغمبر خطاب مي‌كند (فاسْتمسك بالذي أوحِيَ إليك إنّك علي صراطِ مستقيم)4 يعني آنچه كه به طرف شما وحي فرستاده شده محكم او را بگير؛ چون تو تحقيقاً بر صراط مستقيمي.
پس رسول خدا [صلّي الله عليه و آله و سلّم] بر صراط مستقيم است عقلاً و نقلاً، در آيه قبل خداي سبحان فرمود: مسئله قبله براي انسانهايي كه هدايت شده‌اند سنگين نيست و بزرگ نيست، يك امر عادي است. پس رسول خدا در جريان قبله مسئله شخصي نداشت كه الآن بي صبرانه منتظر دستور تغيير قبله باشد، لذا در مدت سيزده سالي كه در مكّه مشرف بودند و تشريف داشتند به سمت بيت المقدس نماز مي‌خواندند، گرچه كعبه را هم روبه‌رو قرار مي‌دادند، امّا قبله رسمي بيت المقدس بود [و] او حرفي نداشت. در اوائل هجرت هم حرفي نداشت، امّا وقتي اين شايعه فراوان شد يعني يهوديها طعن زدند، گفتند: اسلام و مسلمين در قبله تابع ما هستند. تحمّل اين طعن بر اسلام بر پيغمبر سخت بود، لذا فرمود: (فلنولينك قبلة ترض اها)