شرمش از چشم مي پرستان باد جز فلاطون خم نشين شراب96 هر که چون لاله کاسه گردان شد نگشايد دلم چو غنچه اگر بس که در پرده چنگ گفت سخن گرد بيت الحرام خم حافظ گر نميرد به سر بپويد باز

نرگس مست اگر برويد باز سر حکمت به ما که گويد باز زين جفا رخ به خون بشويد باز ساغري از لبش نبويد باز ببرش موي تا نمويد باز گر نميرد به سر بپويد باز گر نميرد به سر بپويد باز

بيا و کشتي ما در شط شراب انداز97 مرا به کشتي98 باده درافکن اي ساقي ز کوي ميکده برگشته‌ام ز راه خطا بيار زان مي گلرنگ مشک بو جامي شرار رشک و حسد در دل گلاب انداز

خروش و ولوله در جان شيخ و شاب انداز که گفته‌اند نکويي کن و در آب انداز مرا دگر ز کرم با ره صواب انداز شرار رشک و حسد در دل گلاب انداز شرار رشک و حسد در دل گلاب انداز