1) بعضي نسخ: باش، بعضي ديگر: باوي، 2) چنين است در اغلب نسخ و قصمت با قاء و صاء مهمله بصيغه مجهول يعني بريد شد و منقطع شد و شکسته شد، و علت تأنيث فعل آنست که «لسان» از کلماتي است که هم مذکر استعمال ميشود و هم مؤنث و وقتيکه مرا و از آن زبان بمعني لغت باشد نه عضو مخصوص تأنيث در آن اکثر است لسان العرب)، 3) چنين است در بعضي نسخ، بعضي ديگر: مقال، برخي ديگر: الحال، 4) بعضي نسخ : مابسلمي،