1) چنين است صريحاً با الف و يار دو نقطه در زير و ذال معجمه و در آخر جيم) در نخ که نسخه بسيار قديمي قريب العصر با خواجه است، ق: ابدج: س: ابدح، خ م و سودي: ايرج، نسخ چاپي: ايران، - جميع اين صور مختلفه تصحيف و تحريف است و صواب همان ايذج است بطبق نخ، رجوع شود بحواشي آخر کتاب،