چون ز جام بيخودي رطلي کشي309 سنگسان شو در قدم ني همچو آب دل به مي دربند تا مردانه وار خيز2) و جهدي کن چو حافظ تا مگر خويشتن در پاي معشوق افکني

کم زني از خويشتن لاف مني جمله رنگ آميزي و تردامني گردن سالوس و تقوا بشکني310 خويشتن در پاي معشوق افکني خويشتن در پاي معشوق افکني

صبح است و ژاله مي‌چکد از ابر بهمني در بحر مايي و مني افتاده‌ام بيار خون پياله خور که حلال است خون او ساقي به دست باش3) که غم در کمين ماست مطرب نگاه دار همين ره که مي‌زني313

برگ صبوح ساز و بده جام يک مني311 مي تا خلاص بخشدم از مايي و مني312 در کار يار باش که کاريست کردني مطرب نگاه دار همين ره که مي‌زني313 مطرب نگاه دار همين ره که مي‌زني313

گرت زدست برآيد مراد خاطرها بدست باش که خيري بجاي خويشتن است

بدست باش که خيري بجاي خويشتن است بدست باش که خيري بجاي خويشتن است

مي ده که سر به گوش من آورد چنگ و گفت خوش بگذران و بشنو از اين پير منحني314 و 315

خوش بگذران و بشنو از اين پير منحني314 و 315 خوش بگذران و بشنو از اين پير منحني314 و 315