دي وعده داد وصلم و در سر شراب داشت امروز تا چه گويد و بازش چه در سر است

امروز تا چه گويد و بازش چه در سر است امروز تا چه گويد و بازش چه در سر است

شيراز و آب رکني و اين باد خوش نسيم146 فرق است از آب خضر که ظلمات جاي او است ما آبروي فقر و قناعت نمي‌بريم حافظ چه طرفه شاخ نباتيست کلک تو کش ميوه دلپذيرتر از شهد و شکر است

عيبش مکن که خال رخ هفت کشور است تا آب ما که منبعش الله اکبر است با پادشه بگوي که روزي مقدر است147 کش ميوه دلپذيرتر از شهد و شکر است کش ميوه دلپذيرتر از شهد و شکر است

المنه لله که در ميکده باز است148 خم‌ها همه در جوش و خروشند ز مستي از وي همه مستي و غرور است و تکبر رازي که بر غير نگفتيم و نگوييم شرح شکن زلف خم اندر خم جانان بار دل مجنون و خم طره ليلي بردوخته‌ام ديده چو باز از همه عالم در کعبه کوي تو هر آن کس که بيايد اي مجلسيان سوز دل حافظ مسکين از شمع بپرسيد که در سوز و گداز است

زان رو که مرا بر در او روي نياز است وان مي که در آن جاست حقيقت نه مجاز است وز ما همه بيچارگي و عجز و نياز است با دوست بگوييم که او محرم راز است کوته نتوان کرد که اين قصه دراز است رخساره محمود و کف پاي اياز است تا ديده من بر رخ زيباي تو باز است از قبله ابروي تو در عين نماز است از شمع بپرسيد که در سوز و گداز است از شمع بپرسيد که در سوز و گداز است