طى كاوشهايى كه بر تپههاى كوچكى در چهار ميلى شمال شهر «اور»، در منطقهاى به نام «تل العبيد» و نيز در گورستان مخصوص پادشاهان در «اور» انجام پذيرفت، در عمق زياد به طبقاتى از رسوبات برخوردند كه مقدار زيادى ظروف سفالى و ابزار سنگى مورد استفاده در عصر حجر را در خود جاى داده بود.
همچنين مجسمههاى سفالى و قطعاتى از گچ كه روى آنها آثار حاصل از فشار چوبهاى نى نقش بسته بود، به دست آمد.
آزمايشهايى نيز توسط ميكروسكپ بر روى آبهايى كه اين رسوبات در آنها تهنشين شده بود، صورت گرفت و مشخص شد كه اين رسوبات متشكل از موادى است كه جريان آب، آن مواد را از منطقه ميانى رود فرات با خود آورده اند.
همه اينها دلايلى بود بر وجود طوفان كه دير زمانى آن مناطق را فرا گرفته بود. تحقيقات سفر لئونارد حاكى از اين بود كه ارتفاع آب كمتر از 25 پا نبوده است و آن گونه كه در تورات آمده، ارتفاع آب26 پا بوده است.
نظر لئونارد اين بود كه طوفان همه دنيا را فرا نگرفته بوده، بلكه به صورت سيلى بنيان كن بوده است كه در مسير دجله و فرات طغيان كرده و تمام منطقه مسكونى واقع ميان كوهها و صحرا را فرا گرفته است. اين منطقه نسبت به ساكنانش در آن روز، همه دنيا به شمار مىآمدهاست.
پس از طوفان، ساكنانِ آن منطقه، سرگذشت آن را بر دوازده لوح (تخته) نگاشتهاند و در آنها ماجراى غرق شدن ساكنانِ اين منطقه را ذكر كرده و در آن يادآور شدهاند كه مردى نيكوكار با خانوادهاش و برخى از حيوانات و جنبندهها توسط يك كشتى كه وى به دست خود ساخته بود، از طوفان نجات يافتند.(13)
1- شعراء (26) آيات 117 - 118. 2- نوح (71) آيات 26 - 27. 3- تعبير ظريف قرآن «عذاب يخزيه» قابل دقت است؛ برخى از عذاب ها، فرد عذاب كشيده را منزلت مىبخشد
مانند عذاب و شكنجه پيامبران و مجاهدان در راه خدا به دست سركشانِ روزگار و اين شكنجه و آزارى
گواراست و نعمتهاى جاودانى را براى آنها در پى دارد؛ اما شكنجه و عذابى كه بر ظالمين وارد مىشود،
عذابى است خوار كننده كه آنها را در دنيا رسوا مىسازد و در قيامت، عذابى شديدتر را به دنبال خواهند
داشت. 4- هود (11) آيات 36 - 39. 5- همان، آيات 40 - 42. 6- قمر (54) آيات 10 - 14. 7- هود (11) آيات 42 - 44. 8- هود (11) آيات 45 - 47. 9- هود (11) آيه 44. 10- جودى نام كوهى در موصل كه در قديم معروف بوده است. 11- هود (11) آيه 48. 12- هود (11) آيه 49. 13- به نقل از روث مور كتاب «الارض التى نعيش فيها» ترجمه اسماعيل حقى، ص 26 - 35.