مسائل فرعى ركوع

1 - كم وزياد كردن ركوع نشسته، باطل كننده نماز است اما ركوع‏اشاره‏اى هم از باب احتياط همين حكم را دارد.

2 - در تحقق ركوع لازم است كه خم شدن به قصد ركوع انجام شده‏باشد، اما اگر او به جهت غرض ديگرى مانند گذاشتن چيزى بر روى‏زمين يا دفع آزار حيوانى مضرّ يامانند آن خم شده باشد، اين خم شدن‏ركوع محسوب نمى‏شود بلكه بايد قيام كند واز نو خم شود واين،ركوع اضافى شمرده نمى‏شود.

3 - اگر ركوع را فراموش كرد ومستقيماً براى سجده به سوى زمين‏رفت، اما قبل از اينكه سجده كند يا در اثناى سجده اوّل يا بعد ازنشستن از سجده اول وقبل از رفتن به سجده دوم متوجه شد كه ركوع‏نكرده است، بايد قيام كند وركوع نمايد ونمازش را تكميل كند. البته‏جايز نيست كه از حالت سجده به صورت كمانى وبدون قيام كامل براى‏ركوع بلند شود بلكه بايد بطور كامل بايستد بعد ركوع كند. احتياطواجب در حالت اخير اين است كه نماز را بعد از اتمام اعاده كند ودوسجده سهو براى زياد شدن يك سجده نيز بجا آورد.

4 - مستحب است زنها به كمترين حد واجب در خم شدن براى‏ركوع اكتفا كنند، وهمين كه دستها را روى رانها از زانو بالاتر بگذارندكفايت مى‏كند.

5 - اگر نماز گزار، از روى سهو، در حال ركوع اصلاً آرام نگرفت‏وبعد از خم شدن، فوراً وبدون تأنّى ودرنگ بلند شد، احتياط اين است‏كه نماز را بعد از اتمام اعاده نمايد. اگر چه اقوا اين است كه نماز اوصحيح است.

6 - در احكام ركوع بين نماز واجب ونافله فرقى نيست ونماز چه‏واجب يانافله، باكم شدن ركوع باطل مى‏شود امّا زياد شدن سهوى‏ركوع در نماز نافله، بنابر اقوا موجب بطلان نمى‏شود.