خـرد نـاب و فطرت پاك انسانهاـ بدون استثناـ از دورويى ، دوزبانى ، سيرت زشت و صورت زيبا، تزوير و سالوسى ، متنفّر است ، چنان كه شرع مقدّس نيز آن را زشت مى فرمايد:
( بـِئْسـَالْعَبْدُ عَبْدٌ يَكوُنُ ذاوَجْهَيْنِ وَ ذالِسَانَيْنِ؛ يُطْرى اَخاهُ شاهِدا وَ يَاءْكُلُهُ غائِبا؛ اِنْ اُعْطِىَ حَسَدَهُ وَ اِنِابْتُلِىَ خَذَلَهُ) (326)
چه بد بنده اى است آنكه دو چهره و دو زبان است ؛ برادرش را حضورى ، مدح و ثنا مى گويد و در غـيـاب او، بـدگـويـى مـى كـنـد، اگـر بـرادرش چيزى به كف آرد، بدو حسد مى ورزد و اگر گرفتار شود، رهايش مى كند.
امير مؤ منان صلوات الله عليه ، نفاق را همزاد كفر مى داند:
( اَلنِّفاقُ تَوْاءَمُالْكُفْرِ) (327)
نفاق ، همزاد كفر است .
همچنين آن را برادر شرك معرفى كرده است :
( اَلنِّفاقُ اَخُواالْشِّرْكِ) (328)
دورويى ، برادر شرك است .
اين همه زشتى و نكوهش دليل بر اين است كه خصلت نفاق در عداد گناهان بزرگ است ، از اين رو شهيد ثانى (ره ) فرموده است :
نفاق و دوچهرگى از گناهان كبيره است ، چون وعده عذاب بدان داده شده است .(329)