تحريف يك حقيقت بمعناى نفى وانعدام آن نيست ؟ چرا موجبات اين تحريف را نشناسيم و با آن به مبارزه برنخيزيم و چهره ء اصيل اين پرده نشين قرون را به جهان ننمائيم و رسالت او را تجديد نكنيم ؟ و چرا بجاى اين تلاش مقدس بسراغ جامه ء عاريت ديگران رويم كه بر اندام خودشان نيز ساز نيامد تا ناچار به ترقيع و تعديل آن پرداختند و هنوز هم مى پردازند ؟ اگر آدمى بايد در راه آرمانى و هدف مقدسى تلاش كند و با اين تلاش بزندگى خود معنى و جهت ببخشد همان بهتر كه راه خدا را كه سرانجام آن نقطه ء اوج انسانيت است برگزيند و نظام اسلام را كه ضامن آزادى و برابرى و عزت و نيكفرجامى است بطلبد و در راه آن تلاش كند .
اينست آن تلاش مقدسى كه بزندگى جلوه و صفا مى بخشد و آدمى را لايق عنوان خليفه ء خدا مى سازد و بى گمان در آخر كار نيز با موفقيت و پيروزى قطعى قرين ميگردد ...
باميد آنروز ..
و اما سخنى درباره ء اين ترجمه ..
در بهار سال 46 با استفاده از بيكارى