در ميان موجودات اين جهان انسان آفريده ئى يگانه و استثنائى است چه از لحاظ وضع طبيعى ساختمان و چه از لحاظ مسئوليت و هدف خلقت و چه از لحاظ سرنوشت و مال كار .
او در ميان همه ء موجوداتى كه خود شناخته و يا از گفته ء خداوند بآنها پى برده ايم موجودى بى نظير و غير مكرر است .
آفريده ئى است كه از روى حساب و اندازهگيرى خاص و نه بگزاف و از راه تصادف پديد آمده و بخاطر هدفى معين و نه به عبث و بى هدف آفريده شده است .
و اين چيزى است كه از مفاد آياتى كه در فصل پيشين ياد كرديم و هم از بررسى نظريه ء اسلام درباره ء آدمى به روشنى استفاده مى شود .
همين تمايز آدمى با مشخصاتى كه در جهان زندگان مختص به اوست موجب شده است كه ژوليان هكسلى ( 1 ) در داروينيسم جديد بسيارى از مبانى داروينيسم قديم را كه بوسيله ء داروين ( 2 ) بصورت فرضيه هاى ثابتى در آمده بود .
غير صحيح شمرده و از آن عدول ( 1882 - 1809 )
G .
R .
Da
win -
1
Huxiey - 2