اسوه های نظامی صدر اسلام

محمد عباسی

نسخه متنی -صفحه : 92/ 60
نمايش فراداده

نمود.

عبدالله كه در قيد اسارت بود ، با شجاعت بى نظيرى به او پاسخ داد :

اى فرزند ابتر! چرا در صفين اين همه سخن پراكنى نكردى ؟ آنگاه كه ترا به هـمـاوردى خـوانديم تو مانند كنيز سيه روى و گوسفند اخته در پشت اسب ها پناه گرفتى ! مگر نه اين است كه اگر معاويه مرا بقتل رساند، مردى بزرگوار و ستوده و توانا را كشته است نه فردى ضعيف و آلوده را؟!

عمرو گفت :

(اين سخنان را رها كن ! الان در چنگال دشمن درنده خويى گرفتارى !...) معاويه كه بيش از اين تاب شنيدن سخنان آتشين عبدالله را نداشت ، خشمگين شد و عبدالله را به سكوت دعوت كرد. عبدالله در پاسخ گفت :

اى زاده هند!... اگر بخواهم ترا نكوهش كنم ، عرق شرم بر پيشانيت مى نشيند و آثار پستى ها در چهره ات نمايان مى شود. آيا به بيش از مرگ مرا مى ترسانى ؟ معاويه به ناچار ساكت شد. ابتدا دستور داد او را زندانى كنند. سپس به خاطر مصالح سياسى ، او را آزاد كـرد و از او پـيـمـان گـرفـت كـه در شـام ساكن نشود و مردم را به مخالفت او دعوت نكند.(513)

خلاصه درس

از اسـوه هـاى نظامى عصر امامت : ابوايوب انصارى ، عبدالله بن جعفر و عبدالله بن هاشم هستند.

ابـوايـوب انـصـارى ، از كـمـالات والايـى بـرخـوردار بود كه بخشى از آنها مربوط به عصر نـبـوت اسـت . در دوران امـامـت ، همواره از حق حمايت كرد و مسؤ وليت هاى مهم نظامى پذيرفت و با تـمـام وجـود، در نـابـودى فـتـنـه جـويـان هـمـت گماشت و در آگاه سازى فريب خوردگان ، نقش بسزايى داشت . او در برابر تخلفات و بدعت هاى امويان سكوت نمى كرد.

عبدالله بن جعفر، مورد علاقه پيامبر(ص ) و از اولين بيعت كنندگان با اميرمؤ منان (ع ) بود. او از فرماندهان سپاه علوى در نبرد با قاسطين بود. عبدالله پس از شهادت امام على (ع ) در ركاب امـام حـسـن (ع ) و امام حسين (ع ) بود. او از شركت در قيام عاشورا معذور بود ولى تا آخر عمر با تعهد و هشيارى از حريم ولايت و امامت دفاع كرد و شجاعانه نيرنگ هاى معاويه را افشا كرد.

عـبـدالله بـن هـاشـم مـرقـال ، پـرچـمدار سپاه علوى در نبرد با قاسطين بود كه در آگاه سازى نـيـروهـا و بـرانـگـيـخـتن آنان نقش بسزايى داشت . در زمان امام حسن (ع ) از مسير حق منحرف نشد.

معاويه به همه امان داد مگر عبدالله . پس از دستگيرى عبدالله ، شجاعانه به افشاى ماهيت پليد او پرداخت .

پرسش

1 - ابوايوب انصارى چگونه از تضعيف احتمالى جبهه حق در نبرد با ناكثين جلوگيرى كرد؟

2 - نقش ابوايوب در آگاه سازى فريب خوردگان در نبرد با مارقين را توضيح دهيد.

3 - چرا معاويه ، عبدالله بن جعفر را در نماز سبّ و لعن مى كرد؟

4 - نقش عبدالله بن جعفر در دفاع از حريم ولايت را توضيح دهيد.

5 - نقش عبدالله بن هاشم ، در آگاه سازى نيروها و مقابله با عوام فريبى قاسطين را توضيح دهيد.

مسلم بن عقيل

از اسـوه هـاى نـظـامـى عـصـر امـامـت ، سـردار هـاشـمـى مـسـلم بـن عـقـيـل ، بـرادرزاده امـام عـلى (ع ) اسـت . مـادر او زنـى نـِبـطى (514) بود كه در متون تـاريـخـى از اسـم او ذكـرى بـه مـيـان نـيـامـده اسـت . بـى شـك بـراى عـقـيـل ، بـه عنوان بزرگ ترين كارشناس ‍ اصل و نسب عرب ، سزاوار بوده كه شايسته ترين همسر را براى خود انتخاب كند تا از او صاحب فرزندى شد كه مجد و عظمت را براى بنى هاشم بـه ارمـغان آورد. او دوران كودكى را همراه با جوانان بنى هاشم ، بويژه در كنار امام حسن و امام حـسـين 8 گذراند و از اقيانوس علم و تقوا و شجاعت اميرمؤ منان سيراب شد. او شجاعت را از اجداد بـزرگـوارش فـاطـمـه بـنـت اسـد و ابـوطـالب به ارث برده بو+++د.++(515) و بـراسـتـى او از