از ويژگىهاى حضرت مريم عبادت پيوسته و صيام و صلات بى وقفه بوده است، كه قرآن و روايات به آن مكرر اشاره مىكنند؛
وَكانَتْ مِنَ القانِتِينَ؛(9)
و از فرمانبرداران و طاعتپيشگان بود.
يامَرْيَمُ اقْنُتِى لِرَبِّكِ وَاسْجُدِى وَارْكَعِى مَعَ الرّاكِعِينَ؛(10)
اى مريم، فرمانبردار پروردگار خود باش و سجده كن و با ركوع كنندگان ركوعنما.
او بدين منظور محلى را بهعنوان محراب براى عبادت و راز و نياز اختصاص دادهبود كه گهگاه زكريا براى رسيدگى در آن مكان او را ملاقات مىكرد؛
كُلَّما دَخَلَ عَلَيْها زَكَرِيّا المِحْرابَ وَجَدَ عِنْدَها رِزْقاً؛(11)
زكريا هر بار كه در محراب بر او وارد مىشد، نزد او نوعى خوراكى مىيافت.
از نشانههاى صداقت مريم، ايمان و تصديق به كلمات و آيات الهى است كه اين تصريح قرآنى نشانه ويژگى برجسته تصديق او به آيات الهى مىباشد؛ وَصَدَّقَتْ بِكَلِماتِ رَبِّها وَكُتُبِهِ(وكلمات پروردگار و كتب او را تصديق كرد.)
بعضى از مفسران، كلمات را چنينتفسير كردهاند:
منظور از كلمات، كتب و صحفى است كه بر ادريس و ديگر پيامبران نازل شده بود و چون كوتاه و مختصر بود، كلمات خوانده مىشد و منظور از كتب، كتباربعه انبياى بزرگ است و ياهر آنچه از كلام خدا بر انبيا و ملائكه نازل شدهاست.(12)