3 . تبعيت كامل از مشيت الهى و تحمل سختىها در اين راه
وقتى بنا به مشيت الهى با القاى كلمه و روح الهى حامل عيسى گرديد، قومش به او تهمت ناپاكى زدند، امااو كه تسليم اوامر و قضاى الهى بود، به هيچ روى در ايمانش تزلزلى ايجاد نكرد و سكوت را برگزيد و تنها
به طفل خود اشاره كرد، تا آنكه خود عيسى در گهواره لب به سخن گشود و اعجاز الهى را آشكار ساخت؛قالُوا يا مَرْيَمُ لَقَدْ جِئْتِ شَيْئاً فَرِيّاً؛(13)گفتند: اى مريم، به راستى كار بسيار ناپسندى مرتكب شدهاى.يا أُخْتَ هرُونَ ما كانَ أَبُوكِ امْرَاَ سَوْءٍ وَما كانَتْ أُمُّكِ بَغِيّاً؛(14)اى خواهر هارون، پدرت مرد بدى نبود و مادرت نيز بد كاره نبود.- او در پاسخ اين شبههها و اعتراضها چنين كرد:فَأَشارَتْ إِلَيْهِ قالُوا كَيْفَ نُكَلِّمُ مَنْ كانَ فِى الْمَهْدِ صَبِيّاً * قالَ إِنِّى
عَبْدُاللَّهِ...؛(15)مريم به سوى عيسى اشاره كرد. گفتند: چگونه با كسى كه در گهواره كودك است سخن بگوييم؟ كودك گفت: من بنده
خدايم.همچنين در هنگام وضع حمل خود كه در تنهايى و بى كسى بهسر مىبرد، تنها دل به حمايت الهى خوش داشت كه
البته پشتيبان او بود و حتى خوردنى و خرماى تازه از آسمان براى او ارسال مىشد؛ در آيات 24 تا 26 مريم
چنين مىخوانيم:پس، از زير پاى او، فرشته وى را ندا داد كه: غم مدار، پروردگارت زير پاى تو چشمه آبى پديد آورده است
وتنه درخت خرما را به طرف خود بگير و بتكان، برتو خرماى تازه مىريزد. و بخور و بنوش و ديده روشن دار.