3 . برخورد استدلالى و منطقى
انبيا در مواجهه با اقشار مختلف مردم، از استدلال عقلى، بسيار بهره مىجستند، چرا كه اصحاب عقلسليم از اين شيوه بيشتر استقبال مىكنند. طرح حقايق و واقعيتهاى حيات دنيوى و اخروى، تميز حق و
باطل و روشن ساختن پيچيدگىهاى جهان هستى، از جمله اقدامات روشنگرانه پيامبران بوده است. اين
استراتژى و شيوه كلى شامل شيوههاى عملى زير است.
الف) يادآورى نعمتهاى الهى
از آنجا كه ضرورت شكر منعم از دريافتهاى فطرى بشر است، زمينهسازى براى سوق دادن انسانها بدينسو از راه ذكر موهبتهاى بى پايان الهى، يكى از شيوههاى تبليغ موفق خواهد بود. حضرت نوح در مسير
دعوت، براى رام كردن انديشههاى متمرد و دلهاى منحرف و زمينهسازى جهت گسترش دعوت، نعمتهاى
الهى را بر مىشمرد و سختىهاى ناشى از فقدان آنها را گوشزد مىنمود:ما لَكُمْ لا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقاراً * وَقَدْ خَلَقَكُمْ أَطْواراً * أَلَمْ تَرَوْا كَيْفَ
خَلَقَ اللَّهُ سَبْعَ سَمواتٍ طِباقاً * وَجَعَلَ القَمَرَ فِيهِنَّ نُوراً وَجَعَلَ الشَّمْسَ
سِراجاً * وَاللَّهُ أَنْبَتَكُمْ مِنَ الأَرْضِ نَباتاً * ثُمَّ يُعِيدُكُمْ فِيها
وَيُخْرِجُكُمْ إِخْراجاً * وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمُ الأَرْضَ بِساطاً* لِتَسْلُكُوا مِنْها
سُبُلاً فِجاجاً.(53)