حضرت يحيى(ع) - اسوه های قرآنی و شیوه های تبلیغی آنان نسخه متنی

حضرت يحيى(ع)

يحيى پسر زكريا يكى از پيامبران ستايش شده در قرآن است كه در پنج آيه نام او ذكر شده‏است. به موجب آيه
13 سوره مريم، به يحيى خطاب شده كه كتاب را با قوت و نيرو بگير. از اين آيه استفاده كرده‏اند كه يحيى
صاحب كتاب بوده است.(1)

اما در همين آيات اندك، مدحى‏بليغ از او شده است:

وَسَلامٌ عَلَيْهِ يَوْمَ وُلِدَ وَيَوْمَ يَمُوتُ وَيَوْمَ يُبْعَثُ حَيّاً؛(2)

و درود بر او روزى كه زاده شد و روزى كه مى‏ميرد و روزى كه زنده برانگيخته خواهدشد.

وَزَكَرِيّا وَيَحْيى‏ وَعِيسى‏ وَإِلْياسَ كُلٌّ مِنَ الصّالِحِينَ؛(3)

و زكريا و يحيى و عيسى و الياس را كه همه از شايستگان بودند.

أَنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكَ بِيَحْيى‏ مُصَدِّقاً بِكَلِمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَسَيِّداً
وَحَصُوراً؛(4)

خداوند تو را به ولادت يحيى كه تصديق كننده حقانيت كلمة الله است و بزرگوار و خويشتندار (پرهيزنده از
زنان) است مژده مى‏دهد.
او پيامبرى است كه در نوجوانى به مقام نبوت نايل شده و مراتب كمال را از همان سال‏هاى نوجوانى
پيموده است؛

يا يَحْيى‏ خُذِ الكِتابَ بِقُوَّةٍ وَآتَيْناهُ الحُكْمَ صَبِيّاً؛(5)

اى يحيى، كتاب خدا را به جد و جهد بگير، و از كودكى به او نبوت داديم.