سابقه و ضرورت تحقيق
تحقيق و نگارش در زمينه شيوههاى تبليغ و معرفى الگوهاى اسلامى بهويژه در زبان فارسى سابقهچندانى ندارد و بررسىها در اين باره مراحل ابتدايى خود را طى مىكند؛ درحالى كه منابع اوليه
اسلامى مملوّ از ارايه و معرفى اسوههاى ناب و نمونههاى انسان ايدهآل است. به عنوان پيشينه اين
تحقيق، به طور مشخص مىتوان تنها به كتب و مجموعههايى تحت عناوين سيره و قصص قرآنى يا داستان
انبيا اشاره كرد كه با نگرش صرف تاريخى و وقايع نگارى نگاشته شده، و لذا پژوهش قرآنى در اين زمينه از
زاويه تبليغى سابقهاى ندارد، كه ما در حدّ توان در صدد آغاز آن هستيم، چرا كه با توجه به جامعيت
كلامالله و ضرورت استنطاق از قرآن، نمىتوان به برداشت داستانى و شرح حوادث آن بسنده نمود. از سوى
ديگر، تفاسير و كتب تبليغ و ارشاد نيز به صورت پراكنده به تبيين فعاليتهاى تبليغى برجستهترين
اسوههاى قرآنى و شيوههاى تربيتى و تبليغى آنان اقدام نمودهاند كه بهكار خواهد آمد.
فرضيهها
فرضيههايى كه در آغاز اين تحقيق مورد نظر بوده و به محك بررسى و پژوهش سپرده مىشوند عبارتند از:الف) قرآن مجيد در زمينههاى اجتماعى و سياسى، اسوههاى تمام عيارى را به جامعه بشرى عرضه نمودهاست؛ب) شيوههاى تبليغ اسوههاى قرآنى در مقايسه با شيوهها و مكانيزمهاى تبليغى در جهان امروز
پايدارتر و مؤثرتر مىباشند؛ج) در عرصه تبليغ قرآنى، كاربرد روشهاى غير مستقيم بيش از روشهاى مستقيماست؛د) نصح و اصلاح، دو استراتژى عمده تبليغ اسوههاى قرآنى را تشكيل مىدهند.