لطفا منتظر باشید ...
محور پنجم: بشارت وانذار
فان الله جعل محمداً(ص) عَلَماً للساعة و مبشراً بالجنة و منذراً بالعقوبة؛(81)خداوند وجود مبارك محمد را نشانه قيام قيامت و مژده دهنده بهشت و هشدار دهنده به عذاب قرار داد.مژده و بيم دادن، از اركان اصلى دعوت تمام انبيا و مبلّغان بوده است. پيامبر اسلام اين شيوه كلى رابراى مخاطبهاى گوناگون در قالبهاى مختلف به اجرا نهاده است. بسيارى از اقدامات تبليغى پيامبر را
مىتوان در جهت مژده و هشدار دانست. در بسيارى از موارد نيز، اين شيوه را در كنار ديگر شيوهها
بهخوبى اتخاذ نموده و نتيجه گرفته است. نكته مهم در اينجاست كه تركيب اين شيوه كلى با شيوههاى
ديگر، هر چه متناسبتر و با احوال مخاطب هماهنگتر باشد، بازدهى اقدامات تبليغى افزونتر خواهد
بود. از آنجا كه پيامبر، كار تبشير و انذار را با راهنمايى قرآن به انجام مىرساند و نمونههاى آن
در قرآن بسيار به چشم مىخورد، به برخى از آيات مربوط كه پيامبر بهعنوان مژده و بيم براى مردم بيان
مىكرده اشاره خواهيم كرد.
1 . بشارت و مژده به مشركان براى پذيرش اسلام
در نخستين مرحله دعوت كه خواندن به اصل مسلمانى است، پيامبر از بشارتهاى متنوع و مؤثرى استفادهنمود؛ مژده به نعيم اخروى و بشارت به سعادت دنيوى، هر دو در دعوت حكيمانه پيامبر(ص) بسيار ديده
مىشود. اينك، نمونههايى از بشارت به نعيم اخروى:- نخستين و مهمترين بشارت پيامبر اين جمله مشهور و شعار بزرگ بود: قولوا لاإله إلّا الله تفلحوا .(بگوييد: معبودى جز الله نيست، تا رستگار شويد.)وَمَنْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ وَيَعْمَلْ صالِحاً يُكَفِّرْ عَنْهُ سَيِّئاتِهِ وَيُدْخِلْهُ
جَنّاتٍ تَجْرِى مِنْ تَحْتِهَا الأَنْهارُ خالِدِينَ فِيهَا أَبَداً ذلِكَ الفَوْزُ
العَظِيمُ؛(82)و هر كس به خدا ايمان آورده و كار شايستهاى كرده باشد، بدىهايش را از او بسترد، واورا در
بهشتهايى كه از زير [درختان] آن جويبارها روان است درآورد. در آنجا بمانند. اين است همان كاميابى
بزرگ.قُلْ لِلَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ يَنْتَهُوا يُغْفَرْ لَهُمْ ما قَدْ سَلَفَ؛(83)به كسانى كه كفر ورزيده اند بگو: اگر باز ايستند، آنچه گذشته است برايشان آمرزيده مىشود.
