ثناى محمد در قرآن و اسوه بودن او - اسوه های قرآنی و شیوه های تبلیغی آنان نسخه متنی

ثناى محمد در قرآن و اسوه بودن او

از آن‏جا كه مقرر گرديد پيش از بيان شيوه‏هاى تبليغى هر اسوه قرآنى، دلايل اسوه‏بودن او را از متن
قرآن ذكر كنيم، در خصوص رسول اكرم(ص) نيز على‏رغم روشنى مقام و عظمت منزلتش به آيات نظرى مى‏افكنيم.

آيات متعددى در قرآن به شكل مستقيم و غير مستقيم ضمن تأكيد بر شايستگى‏هاى منحصر به فرد پيامبر،
الگو بودن او از همه جهات و براى همه آدميان را يادآور مى‏شود كه از اين ميان گوياترين موارد را به
اشاره‏اى ذكر مى‏كنيم:

لَقَدْ كانَ لَكُمْ فِى رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كانَ يَرْجُوا اللَّهَ
وَاليَوْمَ الْآخِرَ وَذَكَرَ اللَّهَ كَثِيراً؛(25)

قطعاً براى شما در [اقتدا به‏] رسول‏خدا سرمشقى نيكو است: براى آن كس كه به خدا و روز بازپسين ايمان
دارد و خدا را فراوان ياد مى‏كند.

وَإِنَّكَ لَعَلى‏ خُلُقٍ عَظِيمٍ؛(26) و به‏راستى تو را خويى والاست.

وَما آتاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَما نَهاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا؛(27)

و آنچه را فرستاده [او] به شما داد، آن را بگيريد و از آنچه شما را بازداشت، بازايستيد....

أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِى الأمْرِ مِنْكُمْ؛(28)

خدا را اطاعت كنيد و پيامبر و اولياى امر خود را اطاعت كنيد.

مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطاعَ اللَّهَ؛(29)

هر كس از پيامبر فرمان برد، در حقيقت، خدا را فرمان برده.

قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِى يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ...؛(30)

بگو: اگر خدا را دوست داريد، از من پيروى كنيد تا خدا دوستتان بدارد.