حضرت نوح(ع)
حضرت نوح، شيخ الانبيا، يكى از پيامبران بزرگ و رسولان اولوالعزم بهشمار مىرود كه پس از حضرتآدم، سكّان هدايت بشر را به دست گرفت و از جانب خداوند، حدود ده قرن، انسانها را به مبدأ و معاد فرا
خواند. از همين رو، آنچه بيشتر در دعوت نوح به چشم مىخورد، پايدارى و مداومت و استقامت در تبليغ
است. وى 950 سال همه شيوهها و اساليب اقناع، انذار، القا و تعليم و تربيت را براى قوم خويش آزمود، اما
به لحاظ كورباطنى و حقناپذيرى و لجاجت قومش، جز به ايمان گروهى اندك توفيق نيافت.مرد شامى درباره نام نوح پيامبر از اميرمؤمنان پرسيد، حضرت فرمود: نامش سَكَن بود و چون 950 سال بر
گمراهى قومش گريست و اندوه خورد، نوح ناميده شد.(1)طبق مشهور ميان مفسران، در اين مدت طولانى تنها هشتاد نفر به نوح و رسالتش ايمان آوردند و كار ديگران
جز استهزا و آزار نبود.(2) نوح بدين ترتيب در طول ساليان دراز و بلكه قرون متمادى، با بهره جويى از
شيوهها و ابزارهاى مختلف، به صورت شبانه روزى و خستگىناپذير به هدايت و ارشاد مردم و تبليغ دين
الهى پرداخت و اسوه مبلّغان و الگوى استقامت در راه تبليغ گرديد.نام آن حضرت، 43 بار در قرآن ذكر شده و حدود 114 آيه از آيات قصص قرآنى درباره شخصيت و دعوت او روشنگرى
نموده است.