فصل سوم - گروه‏ها و جماعت‏هاى اسوه - اسوه های قرآنی و شیوه های تبلیغی آنان نسخه متنی

فصل سوم - گروه‏ها و جماعت‏هاى اسوه

اصحاب كهف

جماعت‏ها و دسته‏هايى كه با منش توحيد و اقدامات تبليغى، مروج تعاليم الهى ودعوت انبيا بوده‏اند.

اصحاب كهف گروهى از انسان‏هاى وارسته زمان‏هاى دورند كه براى حفظ باورها و آرمان‏هاى الهى خود،
تمام مظاهر و جلوه‏هاى دنيا را كنار گذاشته و ديار خويش را ترك گفتند. جوانمردانى كه جانهايى سرشار
از ايمان و حياتى لبريز از هدايت داشتند؛

إنّهم فِتْيَةٌ آمنوا بِرَبِّهِمْ وَزِدناهُم هُدىً؛(1)

آنان جوانانى بودند كه به پروردگارشان ايمان آورده بودند و بر هدايتشان افزوديم.

قرآن با ستايش فراوان از ايشان ياد كرده و گوشه‏هايى از زندگانى افتخارآميز آنان را به‏زيبايى به
تصوير كشيده است.

هفت تن از جوانان خوشفكر و پيشتاز شهر افه‏سوس از بت پرستى حاكم بر زمانه بيزاربودند و در عهد دكيوس
يا دقيانوس برپا خاستند كه دعوت به توحيد و ترك‏بت‏پرستى كنند. مى‏توان حدس زد كه امپراطورو
اطرافيان او ترسيده‏اند كه اين دعوت معناى سياسى محض پيدا كند و تاج و تخت او را به خطر اندازد و لذا
جوانان را تعقيب و آزار كردند و آنان به غارى گريختند.(2)