شيوههاى تبليغى حضرت اسماعيل(ع)
1 . استقامت و صلاح
از معدود آياتى كه درباره شخصيت حضرت اسماعيل روشنگرى مىكند، بر مىآيد كه استقامت و پايدارى درتحولات روزگار از يك سو، و صلاح و درستى از سوى ديگر، محور حيات او را تشكيل مىدهد. صبر و استقامت او
در ماجراى قربانى و نيز در همراهى با پدر درشرايط سخت و مشقت بار هجرت به حجاز كاملاً تجلى يافته است.درستى و پاكى اخلاقى او نيز از وفاى به عهد و عنايت وافرش به نماز هويداست و بدين سبب مرضىّ درگاه
الهى شده است؛وَاذكُرْ فِى الكِتابِ إِسْمعِيلَ إِنَّهُ كانَ صادِقَ الوَعْدِ وَكانَ رَسُولاً نَبِيّاً *
وَكانَ يَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلوةِ وَالزَّكوةِ وَكانَ عِنْدَ رَبِّهِ مَرْضِيّاً؛(5)و در اين كتاب از اسماعيل ياد كن، زيرا كه او درست وعده و فرستادهاى پيامبر بود و خاندان خويش را به
نماز و زكات فرمان مىداد و همواره نزد پروردگارش پسنديده (رفتار) بود.روشن است كه اين استقامت و صلاح متجلى در رفتارهاى گوناگون، خود در راهنمايى مردمان به طريق سعادت
مؤثر و در حقيقت از شيوههاى مؤثر تبليغ عملى است. (كونوا دعاةً الناس بغير ألسنتكم...)