4 . بر پا نمودن پايگاههاى تبليغى
برپايى محل يا مراكزى براى تبليغ، موجب تمركز بخشيدن به كار دعوت مىشود و از فعاليتهاى پراكنده وبى نتيجه جلوگيرى مىكند. در دعوت رسولخدا(ص)، پايگاههاى پرجاذبهاى براى سازماندهى و هدايت
مردم در نظر گرفته شده است. در ابتداى دعوت پنهانى، مشهور است كه خانه
پس از آن كه ارقم اسلام آورد و به قول خودش، هفتمين نفرى بود كه ايمان آورده بود، خانه خود را در
اختيار حضرت رسول و يارانش قرار داد و عده زيادى در اين خانه اسلام آوردند و حتى اسلام اشخاص در آن،
نوعى تاريخ گذارى هم شد... اين خانه در دامنه كوه صفا قرار داشت و به همين جهت، دارالاسلام خوانده
شد.(18)پس از آن كه دعوت پيامبر علنى گرديد، مسلمانان تا آنجا كه مىتوانستند از پايگاه تبليغى عمومى
مسجدالحرام براى فعاليتهاى ارشادى بهره جستند، مسلماً طواف و نماز و عبادات ديگر مسلمانان در
مسجدالحرام با شيوه خاص اسلامى، مىتوانست بيش از هر مكان ديگر به تأثيرگذارى دعوت يارى رساند.در بدو ورود پيامبر به مدينه، مسجد قبا برپا گرديد و مركز دعوت نبوى قرار داده شد، تا آن كه مسجد
مدينه به عنوان مهمترين مقر دعوت، به دست با كفايت پيامبر و ياران ساخته شد و منشأ بزرگترين
تحولات دينى، سياسى، اجتماعى و علمى و حتى نظامى در جهان گرديد. نكته اساسى در كيفيت و دامنه
بهرهبردارى پيامبر از اين پايگاه تبليغى است؛ مركز نشر احكامالهى، قضاوت و داورى، جايگاه وعظ و
ارشاد و تعليم و تحقيق، پايگاه آمادگى رزمى و توجيه سياسى، محل تصميمگيرى و شورا، مصلاى جماعت و
محل عبادت و اعتكاف درهمه اوقات و سرانجام پناه هر بى پناه. اينها ازجمله كاركردهاى مسجد در زمان
رسولخدا(ص) بود.