حضرت داود(ع) - اسوه های قرآنی و شیوه های تبلیغی آنان نسخه متنی

حضرت داود(ع)

حضرت داود اولين پيامبرى است كه به حكومت گسترده دست يافته و موفق به اجراى وسيع احكام الهى شده است.
نام داود شانزده بار در قرآن آمده و داستان زندگى و دعوتش درطى حدود دوازده آيه ذكر شده است. به موجب
آيه 161 سوره نساء، به حضرت داود كتاب‏زبور داده شده است.(1)

از نكات برجسته شخصيت او آن بود كه على رغم
منصب نبوت و حكومت، با تواضع تمام چون ساير مردمان از دسترنج خويش زندگى مى‏گذراند و در حرفه‏هايى
چون آهنگرى زره بافى و غيره تخصصى شايان داشت.

داود، اسوه كار و تلاش مقدس

داود(ع) از جمله پيامبرانى است كه از شيوه‏هاى دعوت او مانند خواندن مردم به توحيد و ترك پرستش
خدايان و ... در قرآن و تاريخ ذكرى به ميان نيامده و شايد به همين دليل عده‏اى از جمله يهود در نبوت او
ترديد كرده‏اند. اما از آن‏جا كه ما تبليغ را منحصر به دعوت گفتارى نمى‏دانيم، بعد عملى زندگى او
را نوعى تبليغ شمرده و شيوه‏هاى عملى دعوت او را استخراج مى‏كنيم.

بر اين اساس، مهم‏ترين شاخصه دعوت داود، از ميان همان شيوه‏هاى غير مستقيم وعملى برداشت مى‏شود.

با نظرى به آيات و روايات مربوط به حيات و دعوت داود مى‏توان‏وى را اسوه كار و تلاش و صنعت دانست،
چرا كه زندگى او حتى در زمان حكومت مشحون از فعاليت‏هاى فنى، هنرى و صنعتى به منظور رفع نيازهاى
مردم و نيز معاش‏خانواده بوده است.