لطفا منتظر باشید ...
حضرت زكريا(ع)
حضرت زكريا، پيامبرى از نسل سليمان و پدر يحيى است كه كفالت و سرپرستى مريم، مادر عيسى را نيز برعهده داشت و خانوادهاش بيت تقوا، عفات و عبادت بود. نام اين پيامبر الهى هفت بار در قرآن در
سورههاى آل عمران، انعام، مريم و انبيا يادشده است. (1) و همچنين خاندانش را به كار نيك و خشوع و دعا
به درگاه حق ستوده است،:وَوَهَبْنا لَهُ يَحْيى وَأَصْلَحْنا لَهُ زَوْجَهُ إِنَّهُمْ كانُوا يُسارِعُونَ فِى
الخَيْراتِ وَيَدْعُونَنا رَغَباً وَرَهَباً وَكانُوا لَنا خاشِعِينَ؛(2)و يحيى را بدو بخشيديم و همسرش را براى او شايسته و آماده حمل گردانيديم. زيرا آنان در كارهاى خير
شتاب مىنمودند و ما را از روى رغبت و بيم مىخواندند و دربرابر ما فروتن بودند.وَزَكَرِيّا وَيَحْيى وَعِيسى وَإِلْياسَ كُلٌّ مِنَ الصّالِحِينَ؛(3)و زكريا و يحيى و عيسى و الياس را (ياد آر)، همگى از صالحان بودند.
شيوههاى تبليغى حضرت زكريا(ع)
1 . پيشتازى در خيرات
فضاى حاكم بر آيات حكايتگر قصه زكريا و خاندانش فضايى آكنده از ايمان، تقوا، پايدارى و احسان است ويكى از صفات بارز اين خاندان و در رأس آنها زكريا، شتاب در انجامدادن كارهاى نيكو است كه شيوهاى
از شيوههاى تبليغ عملى نيز محسوب مىشود؛إِنَّهُمْ كانُوا يُسارِعُونَ فِى الخَيْراتِ؛(4)آنان در كارهاى خير شتاب مىنمودند.بهعبارت ديگر در روابط ايشان با همنوعان، همواره اصل نيكى، خدمت و احسان حاكمبود.
